Έχουμε τόσα καλά και εστιάζουμε στις «αδυναμίες» μας. Καταφέρνουμε καθημερινά τόσες νίκες με κόπο, ενέργεια, ιδρώτα και χρόνο και επιμένουμε να κοιτάμε τις «ήττες» μας. Επενδύουμε τόσα για να ζούμε μια πιο όμορφη ζωή σε όλα τα επίπεδα και η φωνή του επικριτικού γονέα μέσα μας υποβάλλει διαρκώς «Δεν είσαι αρκετή. Κι άλλο πρέπει να προσπαθήσεις. Καλύτερα!».
Το καταλαβαίνεις πως όλο αυτό που μας κάνουμε είναι πολύ άδικο, έτσι; Αντιλαμβάνεσαι πως όλα τα παραπάνω είναι ο πιο ακριβής ορισμός του μαστιγίου σε εαυτό. Πολύ ωραία.
Πριν προχωρήσουμε, μια υπενθύμιση:
Αν δε μιλήσεις εσύ καλά σε εσένα, αν δε φροντίσεις εσύ εσένα, δε θα το κάνει κανείς για εσένα.
Και πάμε… τα ζούμε όλες καθημερινά. Σκληρά deadlines, μεγάλη πίεση, δεκάδες ραντεβού με τεραστίων διαστάσεων χαμόγελα ακόμα κι όταν το μέσα μας πονάει και πολλοί άνθρωποι που περιμένουν να «ικανοποιήσουμε» τις προσδοκίες τους. This is the world, όμως… πώς θα τον αντέξουμε, μαγική μου, όταν κι εμείς οι ίδιες αντί να κάνουμε focus σε όσα κάνουμε και πετυχαίνουν, τα βάφουμε μαύρα και απαριθμούμε συνεχώς τι ΔΕΝ πήγε καλά;
Η υπερανάλυση οδηγεί στην παράλυση και δε σου αξίζει, εκτός κι αν θεωρείς πως σκοπός της ζωής σου είναι να παραλύεις καθημερινά με εκατό αρνητικές σκέψεις κατά νου, επιπλέον στρες και άγχος και έναν μόνιμο κόμπο στον λαιμό που σε σφίγγει και δε σε αφήνει να αναπνεύσεις. Μου επιτρέπεις; Όχι, δεν είσαι για εδώ. Σου οφείλεις να απελευθερωθείς.
Τη στιγμή που απαριθμείς τα στραβά, τα λάθη και τις ήττες σου ενώ γεμίζεις το ποτήρι, μπορείς να κάνεις κάτι άλλο που θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς: Να κατανοήσεις βήμα βήμα τον τρόπο με τον οποίο κάνεις κάτι και αληθινά πετυχαίνει. Και να το ξανακάνεις καλύτερα, με μεγαλύτερη ευκολία και άνεση. Με περισσότερη χαρά και απόλαυση. Με δυναμική!
Οι άνθρωποι πέφτουμε σε μια τεράστια παγίδα, ειδικά στα εργασιακά μας. Θεωρούμε ότι κάποια ταλέντα και κλίσεις μας «χαρίστηκαν» (π.χ. επικοινωνία) και έτσι ποτέ δεν καθόμαστε να αναλογιστούμε το ΠΩΣ κάνουμε το κάθε τι να πετύχει. Σημασία δεν έχει το επίτευγμα, αλλά ο τρόπος που φτάνουμε έως εκεί. Δεν είναι μόνο κλίση, ή ταλέντο. Είναι η σοφία και η επιλογή του να είσαι στην αρένα και να προσπαθείς να αντιληφθείς πώς μαθαίνεις και πώς το κάνεις να πετυχαίνει. Γιατί αυτό δε συμβαίνει ως δια μαγείας… εσύ το κάνεις.
Η ζωή δεν ξεκινά ούτε τελειώνει με επιτεύγματα. Για την ακρίβεια, τα επιτεύγματα δεν τελειώνουν ποτέ, αφού, ειλικρινά τώρα, αυτό είναι το πιο εύκολο κομμάτι. Η πραγματική πρόκληση της υπόθεσης, η οποία θα σε πάει πολλά επίπεδα πιο ψηλά μέσα κι έξω σου, είναι να μάθεις τον τρόπο σου και να μην τον αμελείς, ή υποτιμάς. Αυτός ο τρόπος είναι μοναδικά δικός σου και θα σου δείξει το δρόμο… Κάνε focus, λοιπόν, και…
Συνέχισε Ολόψυχα!
Your Coach,
Μάρη Γαργαλιάνου
