Είναι απόγευμα Παραμονής Χριστουγέννων, έχεις χαλαρή και παράλληλα ρομαντική διάθεση και αποφασίζεις να δεις μια ταινία μετά από καιρό. Η ταινία που επέλεξες να παρακολουθήσεις πραγματεύεται τι σημαίνει αληθινή αγάπη, τι σημαίνει έρωτας και ποια είναι τα εμπόδια και οι δυσκολίες που μπορείς να αντιμετωπίσεις κατά τη διάρκεια μιας σχέσης και πώς να τα ξεπεράσεις. Αν και η ταινία ήταν ρομαντική, σε έβαλε να σκεφτείς και να αναλογιστείς ποιο είναι ομολογουμένως το μυστικό μιας «πετυχημένης» μακροχρόνιας σχέσης. Ποιο είναι εκείνο το «μυστικό συστατικό» πίσω από τα ζευγάρια που ενώ είναι πολλά χρόνια μαζί, μπορείς ακόμη να διακρίνεις στα μάτια τους την αρχική σπίθα που «άναψε» όταν πρωτογνωρίστηκαν;
Η αγάπη, ο αλληλοσεβασμός, η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη είναι συστατικά που μπορούν να κρατήσουν μια σχέση σταθερή και δυνατή για πολλά χρόνια. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά όμως περικλείονται κάτω από την «ομπρέλα» ενός βασικότερου συστατικού, αυτού της ενσυναίσθησης.
Τι είναι όμως η ενσυναίσθηση και για ποιο λόγο θεωρείται ένα από τα βασικότερα συστατικά για μια πετυχημένη σχέση;
Ενσυναίσθηση σημαίνει ειλικρινής και ουσιαστική κατανόηση! Να προσπαθήσεις να καταλάβεις τον λόγο που ένας άνθρωπος έχει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά- τι σκέφτεται, τι αισθάνεται, τι τον οδηγεί να φέρεται με αυτό τον τρόπο- να μπεις απλά στη θέση του. Μπορεί να ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι! Θέλει μεγάλο κόπο, δύναμη ψυχής και πολλή αγάπη για να αφήσεις στην άκρη τον εγωισμό σου και να προσπαθήσεις να μπεις έστω και για λίγο στη θέση και στην «ψυχή» ενός άλλου ανθρώπου, πόσο μάλλον του δικού σου ανθρώπου, του συντρόφου σου!
Ο έρωτας και η έλξη είναι σαφέστατα σημαντικοί παράγοντες τόσο στο ξεκίνημα όσο και στην πορεία μιας σχέσης. Δεν είναι όμως από μόνοι τους αρκετοί για να διατηρηθεί η εκάστοτε ερωτική σχέση. Θέλει και άλλα συστατικά η «συνταγή» για να βγει «πετυχημένη».
Χρειάζεται αγάπη, κατανόηση, υποστήριξη, εμπιστοσύνη, αμοιβαίες υποχωρήσεις, αλληλοσεβασμό στα θέλω και στις ανάγκες του συντρόφου μας.
Πώς μπορούμε όμως να επιδιώξουμε τη συγκεκριμένη συνθήκη;
Ας υποθέσουμε, μιας και είμαστε μια ανάσα πριν από τα Χριστούγεννα, ότι συζητάτε με τον σύντροφό σας τι σχέδια έχει για τις γιορτές, πώς σκέφτεται να τις περάσετε. Καθώς περνάει η ώρα η συζήτηση αρχίζει και γίνεται διαφωνία και καταλήγετε να τσακώνεστε γιατί τα θέλω και οι επιθυμίες σας είναι διαφορετικές. Ο ένας σύντροφος επιθυμεί να περάσει τα Χριστούγεννα με παρέα και φίλους και ο άλλος επιθυμεί το ζευγάρι μόνο του.
Πού κρύβεται λοιπόν η ενσυναίσθηση στη συγκεκριμένη συνθήκη; Στη διπλωματία, στην υποχώρηση και στον σεβασμό! Μπορείτε κάλλιστα να περάσετε ρομαντικά με τον σύντροφό σας το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων και να βγείτε με φίλους σας ανήμερα τα Χριστούγεννα! Η ίδια συνθήκη θα μπορούσε να επικρατήσει και για την Πρωτοχρονιά! Με αυτό τον τρόπο, κάθε σύντροφος έχει ακούσει, έχει σεβαστεί και έχει πραγματοποιήσει τόσο τις επιθυμίες και τα θέλω του συντρόφου του όσο και τα δικά του!
Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί δεν εφαρμόζονται όμως μόνο σε ένα απλό θέμα όπως είναι η διασκέδαση των γιορτών, αλλά και σε πολύ βασικότερα θέματα που μπορεί να ανακύψουν μέσα στην καθημερινότητα.
Τι συμβαίνει όμως στις περιπτώσεις που η σχέση δεν βασίζεται στην ενσυναίσθηση και πώς μπορεί εκείνη να αναγεννηθεί;
Η ενσυναίσθηση είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, το οποίο, καλώς ή κακώς, καλλιεργείται μέσα σε ένα ισορροπημένο οικογενειακό περιβάλλον. Όταν οι συνθήκες δεν είναι οι κατάλληλες για να μπορέσει να αναπτυχθεί (ενδοοικογενειακή βία, bullying, απόρριψη, σνομπισμός-είσαι ανώτερος από τους άλλους), δύσκολα μπορεί να αναπτυχθεί. Το παιδί- ο μελλοντικός ενήλικας- θα μάθει να αποδέχεται και να οικειοποιείται τη βία και τα παράγωγά της, σκεφτόμενος μόνο τις δικές του ανάγκες, την δική του ικανοποίηση και δυστυχώς δεν θα μπει στην διαδικασία να σκεφτεί τα θέλω και τις επιθυμίες του/ της εκάστοτε συντρόφου του.
Οι περισσότερες συνθήκες στη ζωή όμως έχουν δύο όψεις. Υπάρχει περίπτωση ένας άνθρωπος να σκέφτεται και να συναισθάνεται τον συνάνθρωπό του, παρά το γεγονός ότι μεγάλωσε σε μια μη ισορροπημένη οικογένεια. Είδε τη βία, την ένιωσε, την απέρριψε και προτίμησε την ζεστασιά, την καλοσύνη και την ανθρωπιά.
Σε περίπτωση που ένας άνθρωπος νιώθει ότι έχει χάσει τον δρόμο του, το μονοπάτι του προς την ανθρωπιά και την ψυχική ισορροπία, μπορεί πάντα να έχει στο μυαλό του την ψυχοθεραπεία. Είναι ένας ανώδυνος τρόπος να έρθει σε επαφή με τον εσωτερικό του κόσμο, τις ανάγκες του, τα συναισθήματά του για να μπορέσει να ξαναπάρει το «νήμα» της ζωής του από την αρχή. Η ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα, η θεραπεία ζεύγους είναι ένας ενδεικτικός και κατάλληλος τρόπος για να έρθουν τα ζευγάρια κοντά και να βρουν τη «χαμένη» τους ενσυναίσθηση!
Η ενσυναίσθηση δεν είναι ένα χαρακτηριστικό του εαυτού μας, της προσωπικότητάς μας, που την αναδεικνύουμε μόνο μια φορά τον χρόνο, την περίοδο των γιορτών, μαζί με τις πολύχρωμες μπάλες και τα φωτάκια στο δέντρο. Είναι ένα χαρακτηριστικό που θέλει καθημερινή προσπάθεια και κόπο για να αναδειχθεί.
Η ενσυναίσθηση ξεκινάει από μέσα μας, από τον σεβασμό στον εαυτό μας και στις ανάγκες του και ύστερα μεταφέρεται προς τους άλλους.
Οφείλουμε να αγαπήσουμε εμείς πρώτοι τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε και να κατανοήσουμε τον σύντροφό μας και έπειτα να κάνει και εκείνος το ίδιο σε εμάς! Είναι στην κρίση και στην ευχέρεια του κάθε ανθρώπου ποιο μονοπάτι θα θελήσει να ακολουθήσει, αυτό της ανθρωπιάς και της ενσυναίσθησης ή αυτό της βίας και του σκοταδιού!
