Στην καρδιά του Ιονίου πελάγους βρίσκεται το πανέμορφο και καταπράσινο νησί της Κεφαλονιάς. Έναν σε γεμάτο ιστορία, ένας τόπος γεμάτος πολιτισμό, ένα καταπράσινο μαγευτικός μέρος γεμάτο φυσικές ομορφιές. Η Κεφαλονιά είναι το έκτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στην Ελλάδα, καθώς και το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου Πελάγους. Στο πανέμορφο αυτό νησί, την βασίλισσα των Επτανήσων, θα αφιερώσω το σημερινό μου άρθρο, το οποίο μπορεί να μην έχω καταφέρει να επισκεφτώ ακόμη αλλά είναι μέσα στα άμεσα και μελλοντικά μου σχέδια. Ο σκοπός μου, είναι σήμερα να αναλύσουμε την ιστορία και τα αρχαιολογικά κατάλοιπα του νησιού, ενώ στην πορεία θα ανακαλύψουμε τους μαγευτικούς θησαυρούς που κρύβει.
Σύμφωνα λοιπόν με τον μύθο, η Κεφαλονιά πήρε το όνομά της από τον βασιλιά Κέφαλο, ο οποίος ήταν ένας από τους δυο ήρωες που συνόδευαν τον Αμφιτρύων στην εκστρατεία των Μυκηνών εναντίων της Κεφαλονιάς. Η εκστρατεία εναντίον του νησιού ξεκίνησε, όταν οι βασιλιάδες της μυκηναϊκής Κεφαλονιάς διεκδίκησαν τη βασιλεία των Μυκηνών. Όταν ο βασιλιάς των Θηβαίων Αμφιτρύων νίκησε στην εκστρατεία εναντίον του νησιού πρόσφερε στον Κέφαλο το νησί ως ανταμοιβή για να τους ευχαριστήσει για την βοήθεια τους στην εκστρατεία. Κάπως έτσι ο Κέφαλος υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς της Κεφαλονιάς στην οποία έδωσε και το όνομα του.
Φυσικά αξίζει να σημειωθεί ότι όπως με κάθε μύθο κατά καιρούς, έχουν διατυπωθεί και άλλες θεωρίες ως προς την προέλευση του ονόματος, η παραπάνω είναι η επικρατέστερη.
Στην ιστορία τώρα του νησιού, η Κεφαλονιά κατοικήθηκε για πρώτη φορά τον 10ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού, τα πρώτα λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν στο χωριό Χαλιωτάτα και στη χερσόνησο του Φουρνιά στο Φισκάρδο, καθιστώντας σαφή την κατοίκηση τη Κεφαλλονιάς στην Προϊστορική Περίοδο. Ο ιστορικός Θουκυδίδης χαρακτηρίζει το νησί μέσα από τις αφηγήσεις του ως «τετράπολις». Η ονομασία αυτή προέρχεται από τις 4 “πόλις- κρατή” στις οποίες ήταν χωρισμένη. Ονομάζονταν Κράνη, Πάλλη, Σάμη και Πρόννους, ενώ ήταν ανεξάρτητες και αυτόνομες. Κάπου εδώ ξανά εμφανίζεται η μυθολογία σύμφωνα με την οποία, η ονομασία των Πόλεων-Κρατών της Κεφαλονιάς προέρχεται από τα ονόματα των τεσσάρων υιών του Κεφάλου. Ένα ακόμη άξιο αναφοράς ιστορικό σημείο είναι, ότι οι Μακεδόνες ήθελαν πολύ να κατακτήσουν το νησί, όμως δεν τα κατάφεραν, αυτοί που το πέτυχαν ήταν το 188 π.Χ οι Ρωμαίοι κατακτώντας την ολοκληρωτικά. Στα μεταγενέστερα χρόνια η Κεφαλονιά υπέστη διάφορους κατακτητές από Βενετούς μέχρι Άγγλους, παρόλα αυτά κατάφερε να κρατήσει το χαρακτήρα της δεχόμενη μικρές μονάχα επιρροές. Εκτός από την σπουδαία ιστορία του νησιού μεγάλη είναι και η συμβολή του στην λογοτεχνική ιστορία, καθώς γέννησε τους σπουδαίους λογοτέχνες και ποιητές Ανδρέα Λασκαράτο και Νίκο Καββαδία.
Νομίζω έχει γίνει σαφής η σπουδαία ιστορία του νησιού, ας περάσουμε τώρα στην φυσική του ομορφιά. Η Κεφαλονιά είναι γνωστή για τα μαγευτικά καταπράσινα της τοπία, στα οποία συναντάμε τα αειθαλή, τα κυπαρίσσια και τα ελαιόδεντρα τα οποία έρχονται σε μια μοναδική αντίθεση με γαλαζοπράσινο Ιόνιο Πέλαγος. Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι το νησί ξεχωρίζει για τους φυσικούς του θησαυρούς. Το Σπήλαιο Δρογκαράτη καθώς και η λίμνη Μελισσάνη είναι δύο από μοναδικά θαύματα της φύσης που κοσμούν το νησί. Φυσικά αφού αναφέρομαι στο κομμάτι της φυσικής ομορφιάς του νησιού δεν γινόταν να μην σας μιλήσω και για την παραλία του Μύρτου. Διάσημη πλέον σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, δικαιολογημένα αν θέλετε την γνώμη μου, η παραλία του Μύρτου, είναι μια από τις καλύτερες της Μεσογείου.
Όπως σας έχω ξανά επισημάνει η ιδιαιτερότητα ενός τόπου, δεν οφείλεται μόνο στην ιστορία του, στα αρχαιολογικά του κατάλοιπα και την φυσική του ομορφιά σπουδαίο ρόλο έχουν και τα πολιτιστικά του στοιχεία. Φτάνοντας στην πρωτεύουσα του νησιού το Αργοστόλι, ο επισκέπτης μαγεύεται από τους πλακόστρωτους πεζόδρομους, τις επιβλητικές εκκλησίες τα οποία προωθούν και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της. Το Ληξούρι, το Φισκάρδο, η Σάμη, ο Πόρος και η Σκάλα είναι μερικά από τα ομορφότερα χωριά τα οποία συνδυάζουν την γραφικότητα με την φυσική ομορφιά και ταυτόχρονα έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα.
Σπουδαίο επίσης κομμάτι της Κεφαλονιάς είναι το θρησκευτικός χαρακτήρας που έχει. Η θρησκευτική παράδοση που έχει το νησί είναι εμφανής στους επισκέπτες σε κάθε σημείο. Οι εκκλησίες, από τα πιο μικρά ξωκλήσια ως το σπουδαιότερο μοναστήρι, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ζωής των κατοίκων και του τοπίου των πόλεων, των χωριών αλλά και του γενικότερου περιβάλλοντος του νησιού . Ανάμεσα στις εκκλησίες της Κεφαλονιάς, εξέχουσα θέση κατέχει βέβαια η Ιερά μονή του Αγίου Γερασίμου του πολιούχου του νησιού. Επίσης, υψίστης σημασίας είναι και ναό της Ευαγγελίστριας, στο Μαρκόπουλο στην οποία βρίσκεται η θαυματουργή της Παναγιά Φιδούσας, (για το οποίο θα σου αφήσω link για να πάρεις μια πρώτη γεύση!) Ενώ, τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι στον τον κεντρικότερο πεζόδρομο στο Αργοστόλι στο Λιθόστρωτο, βρίσκεται η καθολική εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Όπως λοιπόν καταλάβατε από όσα σας ανέφερα παραπάνω η Κεφαλονιά δικαίως χαρακτηρίζεται ως η αρχόντισσα των Επτανήσων. Ιστορία της, τα αρχαιολογικά της κατάλοιπα, η πλούσια φυσική ομορφιά της, τα μαγευτικά της τοπία, οι απέραντες ακρογιαλές της με τα σμαραγδένια νερά και το έντονο θρησκευτικό στοιχείο που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του παραδοσιακού της χαρακτήρα, είναι μονάχα μερικοί από τους λόγους για πραγματοποιήσεις μια άμεση επίσκεψη στο νησί αυτό το καλοκαίρι!
