Απόγευμα Δευτέρας. Είσαι με την οικογένειά σου στο σπίτι και το μυαλό τρέχει ήδη στο πρωινό της επόμενης ημέρας. Θα προλάβεις το ένα, θα καταφέρεις το άλλο, θα πιάσεις τον στόχο, θα μάθεις να μένεις στη στιγμή; Σου μοιάζει εξωφρενικά δύσκολο.
Διάβασες τόσα άρθρα και βιβλία, άκουσες podcasts, κατέβασες online εκπαιδευτικούς «οδηγούς» για να μάθεις να διαχειρίζεσαι τη σκέψη σου που τρέχει και δε σε αφήνει να είσαι παρούσα στη ζωή σου, όμως τίποτα. Απελπίζεσαι.
Σκέφτεσαι «Μα καλά, τόσο μεγάλο πρόβλημα έχω;». Όχι. Απλά όλα τα παραπάνω ήταν οι σπόροι – ερεθίσματα που σε έφεραν έως εδώ. Το αν θα ανθίσεις τους σπόρους είναι στο χέρι σου και το όχημα για να το κάνεις, είναι η εκπαίδευση.
Το μυαλό είναι ένα μαγικό εργαλείο που μπορείς να εκπαιδεύσεις συνειδητά να μένει στη στιγμή, να απολαμβάνει, να αποδέχεται τα δεδομένα ως έχουν χωρίς κριτική στάση και βέβαια να είναι σε ειρήνη μαζί σου.
Τι συμβαίνει όμως όταν δεν τα έχεις όλα αυτά; Τι συμβαίνει στο τώρα που ΔΕΝ θα συμβαίνει στο αύριο αρκεί να το επιλέξεις;
Η απόλαυση της στιγμής μοιάζει κάτι αρκετά αφηρημένο και γενικό, αισθάνεσαι μόνιμα στην τσίτα, έχεις στρες, ταχυκαρδίες, πονοκεφάλους, μέρη του σώματος όπως ο αυχένας, τα γόνατα και η μέση υποφέρουν από ήπιους έως έντονους πόνους, συγκεντρώνεσαι πολύ δύσκολα, η απόδοσή σου στη δουλειά είναι μέτρια, η επικοινωνία σου με τους ανθρώπους επιφανειακή και εσύ ακόμα ψάχνεις λίγο «χρόνο για τον εαυτό σου». Και πέφτεις…
Τι χρειάζεται να συμβεί για να ξεχειλίσει το ποτήρι;
Η απάντηση είναι μια: Τίποτα. Τα παραπάνω είναι ήδη αρκετά! Το περιπλανώμενο μυαλό εστιάζει στην ποσότητα των πραγμάτων, ενώ μια Ολόψυχη ζωή στην ποιότητα. Και η ποιότητα, ω ναι, σου αξίζει!
Αν αυτή τη στιγμή κάναμε coaching, θα σε προσκαλούσα να βιώναμε μαζί έναν υπέροχο διαλογισμό γείωσης, ή μια τεχνική mindfulness που θα σε βοηθούσε να συνδεθείς με το παρόν και το παιδί μέσα σου και θα το απολάμβανες τόσο πολύ που θα ήθελες να κάνουμε αυτό κάθε φορά!
Αν αυτή τη στιγμή με ρωτούσες «Και τώρα, τι μπορώ να κάνω για να μάθω να εκπαιδεύω το μυαλό μου να μένει στη στιγμή; Θέλω αυτή τη σύνδεση που λες!» θα σου έλεγα να σκεφτείς κάτι που πραγματικά απολαμβάνεις να κάνεις με τον εαυτό σου. Κάτι απλό, σύνηθες. Όπως να… απολαμβάνεις το αγαπημένο σου σοκολατάκι!
Ξετύλιξε αργά το σοκολατάκι, παρατήρησέ το περιτύλιγμα, από τι είναι φτιαγμένο, νιώσε με την αφή. Τι ήχο κάνει όταν το τσαλακώνεις; Ύστερα δες… τι σχήμα έχει η σοκολάτα; Χωρίς κριτική. Απλά παρατήρησε. Περιεργάσου. Πώς μυρίζει; Ποιες αισθήσεις σου ξυπνά; Δάγκωσέ το απαλά, «πάρε μια γεύση» και νιώσε τα συναισθήματα να σε πλημμυρίζουν. Τι αισθάνεσαι; Χωρίς κριτική. Απλά παρατήρησε.
Πώς ξυπνούν όλες οι αισθήσεις μέσα σε τρία λεπτά, ε; Πραγματικά απίστευτο! Σε προκαλώ να δοκιμάσεις, να το δεις σαν «παιχνίδι»! Κι αν δεν είσαι της σοκολάτας, δοκίμασε κάτι άλλο. Επίτρεψε στον εαυτό σου να μείνει εκεί, σε μια αγαπημένη ασχολία με όλο του το είναι. Να ελευθερωθεί.
Τι θα συνέβαινε αν είχες αυτά τα τρία λεπτά κάθε μέρα; Τι θα συμβεί όταν αυτά τα τρία λεπτά γίνουν δέκα; Συνειδητά;… Θα περιμένω νέα σου. Καλή επιτυχία και…
Συνέχισε Ολόψυχα!
Your Coach,
Μάρη Γαργαλιάνου
