“Οικογένεια“, “παιδί“, λέξεις ιερές και βαρύνουσας σημασίας, λέξεις ιδιαίτερα σημαντικές, που για κάθε άνθρωπο έχουν διαφορετική σημασία και ερμηνεία. Τι σημαίνει, όμως, η λέξη Οικογένεια και ποιοι είναι οι καθοριστικοί παράγοντες για τη δημιουργία και την απόκτησή της;
Οικογένεια, εννοιολογικά, είναι το άθροισμα των ανθρώπων που σχετίζονται μεταξύ τους με συγγενική σχέση πρώτου βαθμού (μητέρα-πατέρας-παιδί). Βασική προϋπόθεση για την απόκτηση οικογένειας είναι η επιθυμία για τη δημιουργία της, η βαθιά εσωτερική ανάγκη να προσφέρεις απλόχερα και με ανιδιοτέλεια την αγάπη σου σε ένα μικροσκοπικό πλασματάκι. Μπορεί αυτό το πλασματάκι να είναι μικροσκοπικό σε μέγεθος, είναι τεράστιο όμως σε συναισθήματα, όπως η αγάπη, η στοργή, η φροντίδα, η συμπόνια, η κατανόηση, η προστασία, τα οποία παραμένουν ανεξίτηλα στο χρόνο και πολλαπλασιάζονται καθημερινά.
Πέρα από τη συνειδητή επιθυμία για την απόκτηση παιδιού, καθοριστικό ρόλο για τη δημιουργία οικογένειας αποτελεί τόσο η ψυχική όσο και η επαγγελματική- οικονομική κατάσταση των δυνητικά γονέων και η εκατέρωθεν επιλογή συντρόφου. Ένα παιδί για να μεγαλώσει και να ανατραφεί όσο το δυνατόν καλύτερα, χρειάζεται αγάπη, προστασία και ασφάλεια. Για να μπορέσουν όμως να του τα παρέχουν απλόχερα οι γονείς του, χρειάζεται να είναι επαγγελματικά αποκατεστημένοι, να έχουν μια σταθερή δουλειά και ένα σταθερό εισόδημα που θα εξασφαλίζει τα προς το ζην για όλη την οικογένεια.
Εκτός της επαγγελματικής αποκατάστασης, σημαντικότερο ρόλο σηματοδοτεί και η ψυχολογική κατάσταση των δυνητικά γονέων. Τι εννοούμε όμως με αυτή τη φράση; Να νιώθουν έτοιμοι οι μελλοντικοί γονείς να αναλάβουν μια τόσο μεγάλη ευθύνη, να μην έχουν απωθημένα, να έχουν πραγματοποιήσει, αν όχι όλες, τις περισσότερες επιθυμίες και τους στόχους τους, να έχουν ταξιδέψει, να έχουν γνωρίσει άλλους ανθρώπους, άλλους πολιτισμούς, να τα έχουν βρει με το “μέσα τους”, να έχουν πονέσει, να έχουν κλάψει, να έχουν χαρεί, να έχουν ευχαριστηθεί την ίδια τη ζωή, για να μπορέσουν έπειτα να τη δημιουργήσουν.
Εξίσου σημαντική με την επαγγελματική αποκατάσταση και την ψυχική ισορροπία, είναι και η επιλογή συντρόφου και από τους δύο γονείς. Η επιλογή ενός συντρόφου στη ζωή κάθε ανθρώπου, είτε είναι άντρας είτε είναι γυναίκα, θεωρείται και είναι σημαντική. Η επιλογή όμως συντρόφου ή αλλιώς συνοδοιπόρου στο ταξίδι της γονεïκότητας είναι όχι μόνο ιδιαίτερης και βαρύνουσας σημασίας, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και «ιερή».
Σκεφτείτε ότι δεν επιλέγετε απλά έναν σύντροφο με τον οποίο θα μοιραστείτε την καθημερινότητα σας, αλλά επιλέγετε έναν άνθρωπο ο οποίος θα αποτελεί πρότυπο για το παιδί σας εφ’όρου ζωής, τόσο στην διαχείριση των καλών, όσο και των άσχημων στιγμών. Θα είναι ο άνθρωπος, του οποίου το παιδί σας, θα φέρει το 50% του βιολογικού του υλικού (DNA), με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Θα είναι ο άνθρωπος που θα του μεταλαμπαδεύσει τις αρχές και τις αξίες που θα έχει στη ζωή του, θα του διδάξει τι θα πει αξιοπρέπεια, σεβασμός, θάρρος, δύναμη, καλοσύνη, ειλικρίνεια, ευγένεια, αγάπη προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό του, πίστη σε αυτόν αλλά και σε ένα στόχο, εργατικότητα και θα του μάθει να κοιτάζει πάντα κατάματα τα προβλήματα που ανακύπτουν στη ζωή του και να προσπαθεί να τα λύνει όσο γίνεται, με ένα χαμόγελο.
Για να μπορέσει, όμως, ένας άνθρωπος να είναι σε θέση να επιλέξει εκείνον/η που θεωρεί κατάλληλο για μητέρα ή πατέρα του παιδιού του, καλό θα ήταν να τον είχε ζήσει πρώτα αρκετά, και αν θέλετε, να τον είχε «τεστάρει» και με πολυάριθμους τρόπους.
Ένα παιδί είναι ευλογία και δώρο από τη ζωή, αλλά αποτελεί και τεράστια ευθύνη.
Αν ένα ζευγάρι το οποίο είναι αρκετό καιρό μαζί και για διάφορους λόγους, είτε λόγω της φθοράς που προκαλεί η καθημερινότητα στη σχέση, είτε λόγω του γεγονότος ότι δεν είναι πια ερωτευμένοι και μένουν σε αυτήν από «συνήθεια», αποφασίσει να κάνει παιδί γιατί θεωρεί ότι θα αναζωογονήσει την σχέση του και θα την καλυτερεύσει, δεν θα έχει τα αποτελέσματα που επιθυμεί, αλλά τα αντίθετα. Αν οι κώδικες επικοινωνίας ανάμεσα στο ζευγάρι έχουν χαθεί, ο ερχομός ενός παιδιού αντί να καλυτερεύσει τα όποια προβλήματα υπάρχουν ανάμεσά του, θα τα πολλαπλασιάσει και θα τα γιγαντώσει.
Όταν ένα ζευγάρι είναι καλά μεταξύ τους, δηλαδή οι σύντροφοι είναι ερωτευμένοι, αγαπάει και σέβεται ο ένας τον άλλον, έχουν κοινά ενδιαφέροντα, κοινό αξιακό σύστημα και τρόπο διαπαιδαγώγησης, ο ερχομός ενός παιδιού έρχεται να ολοκληρώσει και να μεγενθύνει την ήδη υπάρχουσα ευτυχία.
Ο ερχομός ενός παιδιού φέρει μεγάλη χαρά και ευτυχία σε ένα ζευγάρι, ή σε όποιον αποφασίσει να φροντίσει ένα παιδί (μονογονεϊκές οικογένειες- ανάδοχες οικογένειες) και αυτή η χαρά παραμένει η ίδια με όποιον τρόπο και σε οποιαδήποτε στιγμή έρθει στη ζωή ενός ανθρώπου (εξωσωματική γονιμοποίηση, παρένθετη μητέρα, αναδοχή/ υιοθεσία- σε νεαρή/ μεγάλη ηλικία). Ο χρόνος και ο τρόπος σε αυτή την περίπτωση είναι κάτι το σχετικό. Υπάρχουν άνθρωποι που σε νεαρή ηλικία, έχουν ζήσει καταστάσεις αρκετά δύσκολες, οι οποίες τους ωρίμασαν πιο γρήγορα και που άλλοι άνθρωποι θα χρειάζονταν 3 ζωές για να τις ζήσουν. Από την άλλη μεριά, όμως, υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων, η οποία «άργησε» να ωριμάσει, και όταν έγινε αυτό, μετέπειτα ήλθε και η επιθυμία για την απόκτηση ενός παιδιού.
Πραγματικά, δεν έχει σημασία πότε και με ποιον τρόπο, θα γίνει ένας άνθρωπος γονιός… Το μόνο που μετράει είναι αν θέλει και αν είναι έτοιμος να υποστηρίξει και να αναλάβει την ευθύνη για αυτή του την απόφαση μέχρι τέλους.
Κατά την Sue Atkins…
Δεν υπάρχει ο τέλειος γονιός, γι’ αυτό κοίτα να είσαι αληθινός… και πάντα πλάι στα παιδιά!
Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές… Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν… ένα αυτί να τους ακούσει …και μια καρδιά που να μπορεί να τους καταλάβει! (Μικρός Πρίγκιπας)
