Ένα από τα πράγματα που επικρατεί έντονα στη σκέψη κάθε νέας μανούλας πριν τον ερχομό του μωρού της είναι αν θα μπορέσει να θηλάσει και αν θα μπορέσει να θηλάσει “σωστά”. Όλες έχουμε βασανιστεί με αυτό μέχρι τη στιγμή που το μωρό θα ακουμπήσει στο στήθος μας και θα καθορίσει τη συνέχεια του αν και πώς θα θηλάσουμε.
Αρχικά, όλες θεωρητικά οι μανούλες μπορούν να θηλάσουν αν το επιθυμούν, χωρίς πρέπει και δεν πρέπει, και αν δεν τους το απαγορεύσει ο γιατρός τους για ιατρικούς λόγους. Κάθε γυναίκα έχει έμφυτη τη δυνατότητα του θηλασμού αλλά η επιτυχία του βασίζεται καθαρά στην ψυχολογία της και στο πόσο θέλει να το κάνει. Στη διαδικασία του θηλασμού η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει δεν μπορώ αλλά δεν θέλω και συνεπώς δεν προσπαθώ να θηλάσω το μωρό μου.
Επίσης αλήθεια είναι ότι εκτός από μερικές περιπτώσεις, όπως ο επώδυνος και ο πολύωρος τοκετός, η καισαρική τομή, η επιλόχειος κατάθλιψη ή κάποιο ιατρικό πρόβλημα που επιβαρύνουν ψυχολογικά και σωματικά την λεχώνα, τίποτα άλλο δεν μπορεί να οδηγήσει καμία νέα μανούλα στο να μην θέλει να προσπαθήσει να θηλάσει το μωρό της. Βέβαια δεν είναι μια διαδικασία που πρέπει αναγκαστικά να γίνει αλλά βασίζεται εξολοκλήρου στη θέληση της μητέρας, όχι μόνο να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του μωρού της αλλά παράλληλα και τις συναισθηματικές και ψυχοσωματικές ανάγκες και των δυο.
Σημαντικό ρόλο στη προσπάθεια και την θέληση που θα επιδείξει η μητέρα είναι η ομαλή έναρξη του θηλασμού, στην οποία καθοριστικό ρόλο δεν θα παίζουν τόσο τα σεμινάρια θηλασμού όσο η υποστήριξη του γυναικολόγου, της μαίας και του συντρόφου μας. Η γυναίκα θα πρέπει να συνειδητοποιήσει το ανεκτίμητο δώρο που προσφέρει στο μωρό της μέσω του μητρικού θηλασμού για την επιβίωση και την υγεία του και να αποδεχτεί τις αλλαγές του σώματός της.
Σαφώς και τα σεμινάρια θηλασμού κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι χρήσιμα για να προσανατολίσουν τη μέλλουσα μητέρα για κάτι εντελώς άγνωστο και τόσο σημαντικό για εκείνη και το μωρό της, αλλά δεν είναι πάντα απαραίτητα, όσο η παρουσία και η βοήθεια της μαίας από τη πρώτη στιγμή που το μωρό θα ακουμπήσει στο στήθος για να θηλάσει και η υποστήριξη του συντρόφου μας.
Είναι σημαντικό κάθε μανούλα είτε σε φυσιολογικό τοκετό είτε σε καισαρική χωρίς ολική νάρκωση να έρχεται άμεσα σε επαφή με το μωρό και να το αφήνει μόνο του να αναζητήσει και να επεξεργαστεί το στήθος με μια μικρή βοήθεια για να μην υπάρξει έντονος τραυματισμός των θηλών. Ο τραυματισμός των θηλών που παρουσιάζεται σχετικά συχνά στις λεχώνες κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών και η άμεση επούλωσή τους παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιθυμία της θηλάζουσας να συνεχίσει ή όχι. Το μόνο βέβαιο είναι πως κάθε μωρό, όπως συνειδητοποιούμε αργότερα, ξέρει καλύτερα από τον καθένα να εκτελέσει αυτή τη διαδικασία επιβίωσής του που το μόνο που χρειάζεται είναι μια ήρεμη και αφοσιωμένη σε εκείνο μητέρα.
Το μωρό από μέρα σε μέρα είναι αυτό που θα μας μάθει πώς να το θηλάζουμε και με ποια συχνότητα. Δεν υπάρχουν κανόνες αλλά συμβουλές που μπορούμε να ακολουθήσουμε για τον θηλασμό. Αναμφισβήτητα για το θηλασμός, όπως και γενικά για την ανατροφή του βρέφους η νέα μαμά χρειάζεται χρόνο και χώρο για να βρει το ρυθμό και τον τρόπο να το πετύχει και να καλύψει τις ανάγκες του μικρού της.
Βασικά λοιπόν συστατικά ενός πετυχημένου θηλασμού και με διάρκεια από τη πρώτη μέρα είναι η θέληση της θηλάζουσας μητέρας, η καλή ψυχολογία της και η υποστήριξη του συντρόφου της, η σωστή καθοδήγηση από ειδικούς, ο άπειρος χρόνος και χώρος μεταξύ της μητέρας και του μωρού, η σωστή διατροφή και η μεγάλη κατανάλωση νερού καθώς και η εφαρμογή μεθόδων αποσυμφόρησης του στήθους ή αύξησης της ροής ανάλογα με τις συνθήκες που βιώνει κάθε γυναίκα.
Οι πρώτες μέρες στο μαιευτήριο είναι καθοριστικές για την εδραίωση του θηλασμού, αποκλειστικού ή μη αναλόγως την ποσότητα γάλακτος και τις ανάγκες του μωρού, όπως και γενικά ο πρώτος μήνας. Δώστε λοιπόν χρόνο στον εαυτό σας να εξασκηθεί και να βρει το τρόπο να θηλάσει και να καλύψει τις ανάγκες του μωρού σας. Δεν υπάρχει σωστός ή μη θηλασμός αλλά εύκολος και αποτελεσματικός ή δύσκολος και μη αποτελεσματικός για τη διατροφή του βρέφους.
Κάθε νέα μανούλα θα πρέπει να περάσει αρκετές ώρες αγκαλιά με το μωρό της να ανακαλύψει και να μάθει να το θηλάζει όχι όπως πρέπει αλλά όπως της δείχνει το μωρό της ότι θέλει για να καλύψει τις συναισθηματικές και διατροφικές του ανάγκες.
Ο θηλασμός ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα μοναδικός τρόπος γνωριμίας με το μικρό μας αγγελούδι, ως ένα αξέχαστο ταξίδι, μάθημα ζωής για κάθε γυναίκα που θα μπορέσει και θα επιλέξει να το βιώσει!
