Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ του «Από Μηχανής» Θεάτρου παρουσιάζει την παράσταση «Ο αόρατος Τονίνο» βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Τζάνι Ροντάρι, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά.
Συνέντευξη με τον ηθοποιό Νίκο Παλιούρα, τον πρωταγωνιστή της παράστασης «Ο Αόρατος Τονίνο» που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στην ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ του «Από Μηχανής» Θεάτρου.
Υποδύεστε τον Τονίνο. Ένα παιδί που εύχεται να γίνει αόρατο. Γιατί να θέλει κάτι τέτοιο;
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Τονίνο αυθόρμητα εύχεται κάτι τέτοιο ούτως ώστε να γλιτώσει την εξέταση στο σχολείο. Νομίζω πως από αυτή την φαινομενικά απλή σκέψη, μας αποκαλύπτεται κάτι στο οποίο όλοι μας έχουμε εκτεθεί, αλλά και εκπαιδευτεί: το φόβο του λάθους. Νομίζω πως αν σκάψουμε, στα θεμέλια του εκπαιδευτικού μας συστήματος, πέρα από βαθμοθηρία, θα δούμε την απόλυτη δομή εκείνου, μέσω του τι είναι «σωστό» και τι «λάθος», καθώς και μια σωρεία από «πρέπει». Ποσό εύκολο είναι λοιπόν να αμφισβητήσεις έναν τρόπο θέασης του κόσμου ακόμα και ως ενήλικας πια;
Και τι προβλήματα αντιμετωπίζει, όταν η ευχή του πραγματοποιείται;
Οι ευχές είναι σαν τα νομίσματα. Έχουν κι αυτές δύο πλευρές. Ο Τονίνο έρχεται αντιμέτωπος με αυτό που λέμε συνέπειες και ανακαλύπτει πως όταν κάποιος δεν τον βλέπει, δεν μπορεί ούτε να τον ακούσει. Χάνοντας λοιπόν τη φωνή μας, παύουμε σχεδόν να υπάρχουμε. Ποσό μάλλον, χάνοντας τους ανθρώπους μας. Ποιος μπορείς να είσαι όταν είσαι μόνος;
Τι θεωρείτε ότι πυροδοτεί τον φόβο των παιδιών απέναντι στο λάθος και τις συνέπειές του; Είμαστε μεγαλωμένοι με την ιδέα του «καλού παιδιού»;
Νομίζω πως τα παιδιά δεν κάνουν τίποτα λάθος. Την ευθύνη την έχουμε πάντα οι μεγάλοι. Ο φόβος διαμορφώνεται, μετατοπίζεται και πυροδοτείται από έξω προς τα μέσα. Καλό θα ήταν λοιπόν να αναζητήσουμε τις ευθύνες μας, καθώς τα φοβισμένα παιδιά θα γίνουν και φοβισμένοι ενήλικες.
Φυσικά και είμαστε μεγαλωμένοι με αυτό το πρότυπο, όπως και με άλλα πολλά ηθικοπλαστικά και κακοποιητικά πρότυπα και αντιλήψεις τα οποία πολλές φορές ριζώνουν μέσα μας και απαιτείται μεγάλος κόπος τελικά για να τα απεκδυθούμε. Προκειμένου να είμαστε αρεστοί, υιοθετούμε μια έναν τρόπο ύπαρξης, αφήνοντας τον εαυτό μας και τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν ξεχωριστούς στο περιθώριο.
Εσείς, θελήσατε ποτέ να γίνετε αόρατος; Ή αισθανθήκατε, παρά τη θέλησή σας, αόρατος;
Νομίζω πως όλοι μας έχουμε βρεθεί σε αυτή τη θέση. Είτε σαν παιδιά, είτε σαν ενήλικες. Εξάλλου ποιος δεν έχει ή δεν είχε ποτέ κανένα στοιχείο που στα μάτια κάποιου άλλου να έμοιαζε «παραξένεμα»; Το σημαντικότερο όμως είναι να αντισταθείς στην «αορατοποίηση» που κάποιοι άλλοι σου επιβάλλουν, και να διεκδικήσεις την ορατότητα σου. Προσωπικά, σαν ηθοποιός, ελπίζω να πάψουμε οι εργαζόμενοι στην τέχνη να αντιμετωπιζόμαστε, από τους θεσμούς, σαν αόρατοι.
Τι μηνύματα περνά η παράσταση στα παιδιά;
Το ευτύχημα πιστεύω της παράστασης είναι η άμεση επικοινωνία με τα παιδιά εν αντιθέσει μιας διδακτικής διαδικασίας. Ακριβώς μέσω της διάδρασης τα παιδιά γίνονται μάρτυρες του πόσο κοντά βρίσκεται ο «αόρατος» Τονίνο σε έναν σχεδόν «ανύπαρκτο» Τονίνο. Ας αγκαλιάσουμε την ύπαρξη μας λοιπόν άφοβα, ακριβώς όπως είναι και γι’ αυτό που είναι, μακριά από πρότυπα και ταμπέλες.
Τι ρόλο παίζει η μουσική στην παράσταση; Είναι βασικό «όπλο» για να γίνει πιο εύληπτη η ιστορία στους μικρούς θεατές;
Η μουσική είναι ένα μέσο επικοινωνίας. Σίγουρα διεγείρει το ενδιαφέρον των μικρών -και όχι μόνο- θεατών, και βοηθά τον ήρωα να εκφραστεί, όταν πια η σκέψη του δεν μπορεί να αποδοθεί μέσω του λόγου του. Στην περίπτωση μάλιστα που η μουσική είναι τόσο ευφάνταστη και διασκεδαστική, όπως αυτή που υπογράφει η σπουδαία Μαρίνα Χρονοπούλου στη δική μας παράσταση, σίγουρα γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της διάδρασης και κερδίζει γρήγορα την εμπιστοσύνη των παιδιών.
Τα παιδιά τι σας λένε με το πέρας της παράστασης; Υπήρξε κάποιο σχόλιο που το έχετε ξεχωρίσει και αν ναι, ποιο και γιατί;
Τα παιδιά είναι οι πιο ειλικρινείς κριτές. Μοιράζονται τις σκέψεις τους άφιλτρα και άδολα. Συνήθως, μετά την παράσταση, θέλουν να μοιραστούν το τι θα έκαναν εκείνοι στη θέση του ήρωα.
Θυμάμαι ένα παιδί, το οποίο μας είπε πως ακόμα και ο χειρότερος μαθητής, μπορεί μια μέρα να γίνει σπουδαίος. Και αυτό το θυμάμαι, γιατί ήταν πράγματι κάτι το σπουδαίο.
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Σάββατο στις 15:00 και Κυριακή στις 11:30
Καθημερινές για σχολεία
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική Είσοδος: 10€
Ομαδικές κρατήσεις : 8€ (ομαδικά 20 ατόμων)
Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά (με διάλειμμα)
Προπώληση εισιτηρίων: More.com (Viva.gr)
https://www.more.com/theater/o-aoratos-tonino/
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 210 5232097
