Μια παγκόσμια κρίση, ένας ιός, ένας κορωνοϊός μας φέρνει αντιμέτωπους με τον ίδιον μας το εαυτό αλλά και με τον διπλανό μας. Πολλοί πανικοβάλλονται, άλλοι δεν το δείχνουν. Αρκετοί προσπαθούν να τηρούν με ψυχραιμία τις οδηγίες και τα μέτρα πρόληψης που ανακοινώνει ο ΕΟΔΥ. Άλλοι αδιαφορούν μάλλον τελικά γιατί φοβούνται περισσότερο από όλους και δεν ακολουθούν τις οδηγίες, επιδεικνύοντας την πλήρη ανευθυνότητα, την έλλειψη κοινωνικής συνείδησης και τελικά την σοβαρότητα που απαιτεί μια πλέον πανδημία.
Αφού έκλεισαν σχολεία, αφήσαμε τα γραφεία μας έρημα, δουλειές ακυρώθηκαν και κλειστήκαμε στα σπίτι ήρθε η ώρα που χρειάστηκε να επισκεφτώ και εγώ το supermarket. Φυσικά και πήγα μόνη χωρίς το παιδί μαζί μου, προστατεύοντας όσο μπορώ εμένα και τους γύρω μου με τα βασικά μέτρα πρόληψης. Δεν μπορούσα όμως να φανταστώ όσα είδα και βίωσα.
Μπαίνω σε ένα supermarket με καλυμμένο το μισό πρόσωπό μου και με υγρά μαντιλάκια στη τσέπη, ναι χωρίς να ντρέπομαι, μαζί με μια λίστα με τα απαραίτητα. Τη λίστα του μήνα όπως την αποκαλώ, χωρίς καμία υπερβολή. Ξεκινάω και αντικρίζω ανθρώπους φοβισμένους με μάσκες, γάντια μιας χρήσης στα χέρια και γεμάτους πανικό. Προσπαθώ να συνεχίσω τα ψώνια και να συνυπάρξω μαζί τους στη πιο παγωμένη βόλτα της ζωής μου.
Ράφια μισογεμάτα, άλλα τελείως άδεια και πρώτες μικροελλείψεις σε προϊόντα. Και δεν μιλάω για απολυμαντικά που εννοείται δεν υπάρχει δείγμα , μιλάω για βασικά είδη και όχι απαραίτητα πρώτης ανάγκης που κάποιοι από εμάς χρησιμοποιούσαμε και πριν την πανδημία και τώρα δεν υπάρχουν. Είναι δυνατόν να συναντάω καρότσια στα ταμία δυο-δυο γεμάτα χαρτί κουζίνας και γάλατα; Eίναι λογικό να παίρνουμε 10 – 10 τα προϊόντα ακόμα και αν έχουμε άλλα 10 στο σπίτι και να δημιουργούμε εικόνες που θυμίζουν μάλλον πόλεμο ; O διπλανός μας δεν έχει το δικαίωμα σε αυτά τα προϊόντα ; Ακόμα και στην Ιταλία που αποτελεί μια από τις πιο μολυσματικές χώρες της Πανδημίας, λύσεις βρέθηκαν και οι άνθρωποι δεν σταμάτησαν να προμηθεύονται όσα χρειάζονταν με τα απαραίτητα μέτρα και με περισσότερη υπομονή.
Σε μια τέτοια περίοδο κρίσης που μας αφορά όλους ας ακολουθήσουμε τις οδηγίες των αρμόδιων αρχών και ας δείξουμε την υπευθυνότητα και την κοινωνική ευαισθησία που πρέπει. Και ο συνάνθρωπός μας βιώνει την κρίση, ανησυχεί και κινδυνεύει από τον ιό όπως εμείς ίσως και περισσότερο αν ανήκει και σε ευπαθείς ομάδες. Ας λειτουργήσουμε λοιπόν όλοι με ψυχραιμία και συνείδηση και ας προστατευτούμε όσο το δυνατόν περισσότερο όλοι μαζί. Προστατεύοντας ο ένας το άλλον. Είναι απλό!
Ειλικρινά αυτό το απόγευμα στο supermarket του κορωνοϊού θα μείνει για πάντα στο μυαλό μου.
Εύχομαι να το ξεπεράσουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται όλοι μαζί.
Το πιο σημαντικό μην ξεχνάτε #μενουμεσπιτι και ακολουθούμε τις οδηγίες του Εθνικού Οργανισμού Δημόσειας Υγείας.
