“Πόσο μου λείπει να φοράω το κόκκινο κραγιόν μου!” μου είπε χθες μια φίλη μου καλή. “Θα το ξαναφορέσεις το κραγιόν σου! Το ωραίο σου χαμόγελο μην ξεχνάς να φοράς πίσω από τη μάσκα!” της είπα. Και χαμογέλασε.
Σκέφτομαι, πόσο συχνά χαμογελάμε εν καιρώ πανδημίας; Χαμογελάμε όσο θα θέλαμε πίσω από τη μάσκα; Ένα χαμόγελο ομορφαίνει κάθε στιγμή, αυτό είναι βέβαιο, όμως πόσο δύσκολα ή εύκολα μπορεί να σχηματιστεί στο πρόσωπό μας; Η εποχή που βιώνουμε με μια υγειονομική κρίση όπου ένας αόρατος ιός ήρθε και σαρώνει την καθημερινότητά μας, σίγουρα συνεπάγεται πολλές δύσκολες, παράξενες και πρωτόγνωρες καταστάσεις που μας στερούν πολλές φορές και το χαμόγελο ή μας αναγκάζουν να το κρύβουμε πίσω από μάσκες.
Ίσως τώρα πιο πολύ από ποτέ το χαμόγελο να έχει ζωτική σημασία για όλους μας. Τώρα που τα μάτια μόνο φαίνονται και μιλούν και το χαμόγελο χάνεται πίσω από μια μάσκα είναι σημαντικό να υπάρχει ένα χαμόγελο στα χείλη αλλά και στη ψυχή.
Και επειδή πολλές φορές αναζητάμε αυτό το χαμόγελο σε σύνθετα και “μεγάλα” πράγματα, ας επικεντρωθούμε στα απλά, τα μικρά αλλά τελικά τόσο σημαντικά.
Ας αποβάλουμε τα περιττά από τη σκέψη, τη ψυχή και την καθημερινότητά μας. Ας επικεντρωθούμε σε όσα είναι σημαντικά για εμάς, μας γεμίζουν, μας προσφέρουν χαρά και τελικά ένα χαμόγελο.
Ας χαμογελάμε!
Ας χαμογελάμε απλά κοιτάζοντας το πρωί τον εαυτό μας στον καθρέφτη.
Ας χαμογελάμε κοιτάζοντας και ακούγοντας το παιδί μας.
Ας χαμογελάμε με αφορμή το αστείο ενός φίλου, ενός συνεργάτη.
Ας χαμογελάμε με μια όμορφη εικόνα ή φράση από ένα βιβλίο.
Απλά… ας χαμογελάμε!
Γιατί με ένα χαμόγελο, η ψυχή ομορφαίνει και ο κόσμος μας γίνεται καλύτερος.
Σας φιλώ,
Ήβη_businessmumgr
