«Έφαγες το κολατσιό σου;», «Πέρασες καλά στο σχολείο σήμερα;», «Θέλεις να σου μαγειρέψω να φας;», «Σου αρέσει το μπαλέτο;», «Δεν ετοιμάζεσαι σιγά-σιγά να πας για μπάνιο;». Τι παρατηρείς στις παραπάνω ερωτήσεις; Πολύ σωστά. Έχουν όλες ένα σημαντικό κοινό, άσχετα με τη θεματική τους: Απαντώνται με «Ναι» ή «Όχι». Οι λεγόμενες “κλειστές ερωτήσεις” αποτελούν ένα κόκκινο πανί στην τέχνη της επικοινωνίας, πόσο μάλλον στη σχέση με το παιδί μας όπου η επικοινωνία είναι το Άλφα και το Ωμέγα.
Γιατί οι “κλειστές ερωτήσεις” αποτελούν κόκκινο πανί:
-Δεν αφήνουν περιθώρια στη φαντασία των παιδιών να λειτουργήσει
-Σμικραίνουν την έκφρασή τους –όσο κι αν καμιά φορά θέλουν τόσα να μοιραστούν- και παράλληλα οι απαντήσεις που προκύπτουν σε συνέχεια αυτών δεν δίνουν καμία απολύτως σημαντική πληροφορία.
-Δημιουργούν στα παιδιά την πεποίθηση ότι ο ενήλικας περιμένει να ακούσει κάτι συγκεκριμένο.
Στον αντίποδα αυτών, έχουμε τις “ανοιχτές ερωτήσεις”, οι οποίες:
-«Ανοίγουν» το μυαλό, την καρδιά και τη φαντασία του παιδιού
-Ρολάρουν τη σκεπτική του, του δίνουν περιθώρια να σκεφτεί και να συντάξει το τι θέλει να πει και πλήρη ελευθερία να εκφραστεί.
Πάμε να δούμε ένα παράδειγμα;
Αντί να πεις: «Πέρασες καλά στο σχολείο σήμερα;»
Μπορείς να πεις: «Πώς ήταν η μέρα στο σχολείο σήμερα;», «Τι παίξατε με τα παιδάκια;», «Τι καινούριο σας έμαθε η κ. Γωγώ;».
Και τώρα αναλογίσου… πόσα πράγματα μπορεί το μικρό σου να μοιραστεί στο πρώτο σενάριο και πόσα στο δεύτερο!
Κάτσε σκέψου το ίδιο και για σένα… Πώς απαντάς σε κλειστές ερωτήσεις; Πώς σε κάνουν να αισθάνεσαι οι ανοιχτές;
Οι ανοιχτές ερωτήσεις μπορεί να ξεκινούν με πώς, πότε, από πότε, τι, πόσο κ.λπ., και αποτελούν μέσο για να ξεκλειδώσεις συναισθήματα, σκέψεις, επαφή και κυρίως ουσιαστική επικοινωνία με το παιδί σου αλλά και με τους ανθρώπους γύρω σου.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, ευγενές και αληθινό από το να δίνουμε το ελεύθερο στο μικρό μας να εκφραστεί, και μέσα από σκέψεις και λέξεις να μοιραστεί ένα κομμάτι από τον δικό του σπουδαίο κόσμο.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο γενναίο από πλευράς μας από το να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και να αναλογιστούμε τι είδους επικοινωνία θέλουμε να έχουμε με τα παιδιά μας.
Ειδικά στις μικρές ηλικίες, όπου ο εγκέφαλος των παιδιών ακόμα αναπτύσσεται, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι το να προκαλούμε και ταυτοχρόνως να προσκαλούμε τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους να ξεδιπλωθεί είναι δώρο.
Την ίδια στιγμή, οι ανοιχτές ερωτήσεις και για εμάς τους ενήλικες είναι ο επικοινωνιακός χρυσός για καλύτερες σχέσεις παντού.
Κάνε λίγο practice κάθε μέρα και σκέψου πώς μια κλειστή ερώτηση μπορεί να γίνει ανοιχτή. Κάνε λίγο focus στη διαδικασία, και σταδιακά θα σου βγαίνουν νεράκι!
Συνέχισε Ολόψυχα!
Your Coach,
Μάρη Γαργαλιάνου
