Μανάδες που γκρινιάζουν διαρκώς, με κάθε λόγο και χωρίς αφορμή. Ποιες είναι; Εγώ, οι μαμάδες συμμαθητών του παιδιού μου, οι γειτόνισσες, εσύ (;). Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια, κυρίως αυτές τις ημέρες πριν κλείσουν τα σχολεία, για τους βαθμούς, για τις εξετάσεις, για τις κατασκηνώσεις, για τα ιδιαίτερα, για τους παππούδες στο χωριό, για τις πεθερές στην πόλη… Ουφ, αμάν!
Εντάξει, δεν λέω, μας έχουν πέσει πολλά, είναι γεγονός. Και όχι μόνο αυτή την εποχή του χρόνου, αλλά όλο τον χρόνο! Για μένα μιλάω, δεν ξέρω για εσάς, ελπίζω να είστε σούπερ κουλ και ζεν (να γνωριστούμε κάποια στιγμή).
Και εγώ το προσπαθώ, αλήθεια. Φέτος η κόρη μου δίνει για πρώτη φορά εξετάσεις στο σχολείο. Το σκεφτόμουν από το Πάσχα, συγκεκριμένα, αγχωνόμουν από το Πάσχα. Θα τα καταφέρει; Θα οργανωθεί; Θα την καταβάλει το στρες; Θα βρεθεί αντιμέτωπη με κενά; Μήπως χρειαζόταν ιδιαίτερα; Μήπως κάτι δεν έκανα καλά εγώ; Μήπως έπρεπε να πάρω εκείνα τα τηλέφωνα στους καθηγητές της;
Και μετά τις εξετάσεις, τι; Πώς θα περάσει ο καιρός μέχρι να πάρουμε οι γονείς άδεια; Τι θα κάνει; Πώς θα απασχοληθεί; Θα βαρεθεί; Θα κολλήσει στο κινητό; Θα θέλει να βγαίνει βόλτες αλλά εγώ θα έχω χρόνο να την πηγαινοφέρνω;
Να την γράψω κατασκήνωση που θέλει! Ωραία, μία εβδομάδα του Ιουλίου την καλύψαμε! Να πάρω τηλέφωνο να ζητήσω πληροφορίες. Να εξοικονομήσω το απαιτούμενο ποσό. Να μιλήσω με τις άλλες μαμάδες για να πάει παρέα με τις κόρες τους.
Ωχ, ωχ, ωχ! Τι άγχος είναι αυτό; Γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου, και προφανώς και στο παιδί μου αφού, το ξέρεις και το ξέρω, το άγχος το μυρίζονται από χιλιόμετρα μακρυά, ακόμα και όταν νομίζουμε ότι δεν το εκδηλώνουμε.
Καλέ, τι έπαθα;! Επιτρέπω στο άγχος να σε νικήσει κατά κράτος; Μήπως παρασύρθηκα από την γκρίνια των άλλων μαμάδων- να θυμηθώ να κάνω ξεσκαρτάρισμα στις παρέες μου.
Άγχος, δεν θα με νικήσεις, θα σε νικήσω εγώ! Με βαθιές ανάσες, οργάνωση και ψυχραιμία!
Η κόρη μου ποτέ ξανά δεν θα είναι 13 ετών, και αυτό δεν θέλω να το χάσω με τίποτα!
Όχι, άγχος, δεν θα σε αφήσω να με κάνεις κομπάρσο στη ζωή του παιδιού μου. Να πας αλλού, από δω τελείωσες. Αντίο!
