Θυμάμαι χρόνια την φράση και από τους παλαιότερους “σε τι κοινωνία μεγαλώνουμε το παιδί μας”αλλά μάλλον δεν είχα δώσει ποτέ τόση σημασία όσο δίνω τώρα. Αλήθεια σε τι κοινωνία μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, τις κόρες και τους γιους μας;
“σε τι κοινωνία μεγαλώνουμε το παιδί μας”
Προσπαθώ καθημερινά να μεγαλώνω την κόρη μου όσο πιο φυσιολογικά, ήρεμα και σωστά οφείλω για να δημιουργήσει μια υγιή ψυχικά και σωματικά προσωπικότητα με ήθος, αρχές, σεβασμό για τον εαυτό της και τους άλλους, με άποψη, ωριμότητα, πυγμή και ανεξαρτησία. Σέβομαι και την μάνα που μεγαλώνει αντίστοιχα ένα αγόρι με τον ίδιο σκοπό. Όμως ενώ εγώ και εκείνη η μάνα προσπαθούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας όσο πιο καλά μπορούμε, την ίδια στιγμή κάπου αλλού μια άλλη μάνα αδιαφορεί, δυσκολεύεται και μεγαλώνει ένα άλλο παιδί εντελώς διαφορετικά και αντίθετα από εμάς. Το μεγαλώνει με βία, με αδιαφορία και αμέλεια χωρίς βέβαια εκείνο να φταίει. Δυστυχώς όμως αυτό το παιδί που μεγαλώνει έτσι και κουβαλάει τόσα ψυχικά τραύματα τα οποία και θα εκδηλώσει σαν ενήλικας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εξελιχθεί σε ένα “αρρωστημένο μυαλό όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε σήμερα τους θύτες των διαφόρων σοκαριστικών εγκλημάτων που παρακολουθούμε. Και αυτό το παιδί μπορεί να συνυπάρξει τυχαία με το δικό μου παιδί ή με το άλλο που έχει μεγαλώσει με ίδιο τρόπο, να βρεθεί κάπου σε μια κοινή παρέα και ίσως τότε και να το θέσει σε κίνδυνο. Και τότε τι πρέπει να μάθω εγώ και η άλλη μάνα στα παιδιά μας, στην κόρη μου , στον γιό της για να είναι προστατευμένα, για να μην εξαπατηθούν και τελικά να μην κινδυνέψουν από κάποιον που θα τα πλησιάσει με άγριες, αρρωστημένες διαθέσεις; Eίναι σωστό να μάθω την κόρη μου εγώ να μην εμπιστεύεται τους ανθρώπους, να φοβάται τις ανθρώπινες σχέσεις και το άλλο φύλο ;
Πάντα υπήρχε η έμφυλη βία απλά δεν ξέραμε να την ονομάσουμε, να την αναγνωρίσουν και να την αντιμετωπίσουμε.
Πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω τόσο συχνά, σχεδόν καθημερινά τον όρο της έμφυλης βίας που εκδηλώνεται προς τις γυναίκες και πολλούς να αναρωτιούνται για αυτή την συχνή αναφορά πιστεύοντας πως είναι ένα νέο κοινωνικό φαινόμενο και κάτι πρωτοφανές, ίσως και μόδα της εποχής. Όχι δεν είναι μόδα, δεν είναι κάτι καινούριο για τα κοινωνικά δεδομένα. Πάντα υπήρχε η έμφυλη βία απλά δεν ξέραμε να την ονομάσουμε, να την αναγνωρίσουν και να την αντιμετωπίσουμε. Πολλές γυναίκες βίωσαν έμφυλη βία φοβήθηκαν από τσαμπουκάδες και τσακωμούς, δέχτηκαν επιθέσεις και έχασαν και την ζωή τους αλλά δεν μίλησε κανείς. Γιατί δεν μίλησε κάνεις; Γιατί δεν γνώριζε , δεν ήξερε και δεν μπορούσε!
Σήμερα ακούγοντας τόσες περιπτώσεις γυναικοκτονιών, συζυγοκτονιών και επιθέσεων προς το γυναικείο φύλο γνωρίζουμε και μαθαίνουμε πλέον συνεχώς και όλο και περισσότερα για αυτό που ονομάζεται έμφυλη βία και προσπαθούμε να την εξαλείψουμε.
Πλέον στα όσα θα μάθουμε στα παιδιά μας και στα κορίτσια μας δυστυχώς αλλά και ευτυχώς γιατί πλέον γνωρίζουμε και μπορούμε να τα προστατέψουμε έτσι, θα είναι και για την έμφυλη βία. Αλλά από την άλλη και στα αγόρια θα πρέπει να μιλάμε για την έμφυλη βία για να μην γίνουν ποτέ εκπρόσωποι της. Και αν εγώ δεν ξέρω, δεν μπορώ θα απευθυνθώ στους ειδικούς που πλέον υπάρχουν και μάχονται για μια καλύτερη κοινωνία χωρίς βία.
Από σήμερα λοιπόν μεταξύ άλλων θα μάθω στην κόρη μου, τι είναι η έμφυλη βία, ποια χαρακτηριστικά έχει και πώς την αποφεύγουμε ή την αντιλαμβανόμαστε και την αντιμετωπίζουμε πριν να είναι αργά. Δεν θα την μάθω να μην εμπιστεύεται , αλλά να είναι προσεκτική και υποψιασμένη. Δεν θα την μάθω να μην κοινωνικοποιείται ή να ερωτεύεται ή να φοβάται τα αγόρια αλλά να ερευνά πάντα τον άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά της πριν τον εμπιστευτεί και του δώσει χώρο στη ζωή της. Και αν βρεθεί στη δύσκολη θέση με το πρώτο σημάδι απλά να τρέξει και να φύγει μακριά, να ενημερώσει και να γνωστοποιήσει αυτό που φοβάται και υποψιάζεται.
Ναι δυστυχώς σήμερα ως μαμά μεγαλώνω το παιδί μου σε μια κοινωνία με έμφυλη βία αλλά ευτυχώς σε μια κοινωνία που εκσυγχρονίζεται και αρχίζει να μιλάει, να παρατηρεί και να προσπαθεί να καταπολεμήσει την έμφυλη βία.
Θα μάθω όσο μπορώ να μεγαλώσω με τον καλύτερο και πιο ασφαλή τρόπο την κόρη μου μέσα σε αυτή την κοινωνία με την έμφυλη βία. Και θα τα καταφέρω μαζί με όλες τις άλλες μαχόμενες μανούλες που δεν επαναπαύονται αλλά έχουμε μάτια και αυτιά ανοιχτά!
