Θυμάμαι ακόμα τη γιαγιά μου να ετοιμάζει από το βράδυ τα μαρτάκια με απλή κλωστή ραψίματος , κόκκινη και άσπρη, για να τα φορέσουμε την επομένη, 1η Μαρτίου το μαρτάκι, όπως ορίζει η παράδοση, πριν ξεκινήσουμε για το σχολείο για ” να μην μας κάψει ο ήλιος” όπως θυμάμαι από το βάθος τη φωνή του παππού να μας το υπενθυμίζει.
Μπορεί τελευταία φορά μαρτάκι να μου φόρεσε η γιαγιά μου στην Γ’ Λυκείου που φυσικά για εκείνη παρέμενε “το μικρό της κοριτσάκι” και τι και αν έδινα εξετάσεις πλέον για να μπω στο Πανεπιστήμιο, μαρτάκι έπρεπε να φορέσω.
Και κάπως έτσι περνούν τα χρόνια και οι παραδόσεις μένουν και ταξιδεύουν από γενιά σε γενιά και καλά κάνουν. Γιατί χωρίς τις παραδόσεις πολλές φορές σκέφτομαι πως η ζωή δεν θα είχε και αυτή τη νοστιμιά και την νοσταλγία όταν κοιτάς πίσω και γεμίζεις με όμορφα συναισθήματα και αναμνήσεις!
Φυσικά και έβαλα μαρτάκι στο παιδί πριν φύγει για το σχολείο. Και μπορεί πλέον το μαρτάκι να μην είναι πάντα μια απλή κλωστή όπως της γιαγιάς μου αλλά σχεδόν κόσμημα , την παράδοση όμως, όπως και να έχει και με μια πιο σύγχρονη ματιά την τηρούμε !
Ας δούμε όμως τι συμβολίζουν τα Μαρτάκια σύμφωνα με την ελληνική παράδοση.
Τα μαρτάκια ως έθιμο έχουν ρίζες από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τα Ελευσίνια Μυστήρια. Το έθιμο θέλει την 1η του Μαρτίου η μαμά να τυλίγει μια κόκκινη και λευκή κλωστή και να την φοράει στο χεράκι του παιδιού της, πριν βγει από το σπίτι. Με αυτό τον τρόπο ο Μάρτης ή η Μαρτιά το προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης που θεωρείται ότι είναι και ο πιο βλαβερός.
Καλό μήνα ! Και μη ξεχάσετε το μαρτάκι σας !
