Έχεις γεννήσει πριν λίγες μέρες, θηλάζεις το μωρό σου, δεν προλαβαίνεις ούτε ένα μπάνιο να κάνεις, και εκείνος, ο κατά τα άλλα “χαζομπαμπάς“, είναι στον κόσμο του. Και όταν του ζητάς βοήθεια, σου πετάει αυτή την ανεκδιήγητη ατάκα “Και τι θες να κάνω; Να θηλάσω; Χαχαχα!”. Γελάσαμε.
Και τώρα θα σκεφτείς: Μα, ποιος μπαμπάς μπορεί να πει τέτοιο πράγμα; Οι νέοι μπαμπάδες είναι πολύ βοηθητικοί. Είσαι σίγουρη; Γιατί εγώ στο ευρύτερο περιβάλλον μου ξέρω αρκετούς που δεν βοηθάνε καθόλου.
Μπαμπάδες που στέκουν εκεί παραδίπλα αμίλητοι, ανήμποροι, ανίδεοι. Και σίγουρα εκστασιασμένοι από το θαύμα της ζωής. Μόνο που εσύ θες να τους φωνάξεις: “Καλέ, κοίτα καλύτερα! Εγώ είμαι, η γυναίκα σου που θηλάζει. Α, να και το μωρό μας. Θυμάσαι;”.
Αντί για αυτό, υπάρχει τρόπος να βγάλεις τον νέο πατέρα από την ανενεργή θέση και να τον κάνεις συμμέτοχο και περήφανο ενεργό μέλος της οικογένειας:
Να του εξηγήσεις τι χρειάζεσαι.
Ναι, δεν μπορεί να μαντέψει μόνος του. Η μόνη περίπτωση να γνωρίζει το πώς μπορεί να βοηθήσει είναι να έχετε κάνει μερικά μαθήματα γονεϊκότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εάν όμως δεν… οφείλεις να του πεις ανοιχτά πώς μπορεί να βοηθήσει.
*Να φροντίσει τη διατροφή σου έτσι ώστε να τρέφεσαι υγιεινά. Αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα γλυκά και τα παχυντικά που για κάποιον μυστήριο λόγο φέρνουν στο σπίτι σας φίλοι και συγγενείς, θα πρέπει να περιοριστούν ή να εξαφανιστούν.
*Να σου κάνει μασάζ στην πλάτη και τη μέση σου. Δεν χρειάζεται να είναι εξπέρ, αρκεί να κατανοεί ότι όσα μαξιλάρια θηλασμού κι αν χρησιμοποιήσεις, ο θηλασμός κυρίως στην αρχή θα κάνει το σώμα σου να πιάνεται.
*Να ασχολείται με το μωρό, να το παίζει, να το αλλάζει, να του τραγουδά, να το βάζει για ύπνο (όλα αυτά ή κάποια από αυτά) έτσι ώστε εσύ να μπορείς να ξεκουράζεσαι ή να κοιμάσαι λίγη ώρα.
*Να είναι υποστηρικτικός. Να έχει κατανόηση. Να σε παίρνει αγκαλιά. Να σου λέει τι νιώθει όταν σε βλέπει να θηλάζεις. Να τον νιώθεις δίπλα σου.
*Να είναι υπέρ του δημόσιου θηλασμού εάν είσαι και εσύ και να μην νιώθει περίεργα όταν βγαίνετε βόλτα και έρχεται η ώρα να ταϊσεις το μωρό σας.
*Να αναζητά βοήθεια και λύσεις όταν χρειάζεται. Ένα τηλεφώνημα στον παιδίατρο, η αναζήτηση μιας συμβούλου γαλουχίας, απλά πράγματα, δείχνουν ότι μπορείτε να λύνετε μαζί τα προβλήματα.
*Να ξυπνάει όταν ξυπνάς το βράδυ για να θηλάσεις και να σου κάνει παρέα. Ή ακόμα και όταν αυτό είναι ανέφικτο, να μην διαμαρτύρεται γιατί άναψες το φως, έβαλες παιδικά τραγουδάκια, νανούριζες το μωρό (!).
Και φυσικά όλα αυτά δεν χρειάζεται να τα ζητάς κάθε μέρα. Θα του τα πεις στην αρχή και εκείνος θα τα καταλάβει. Μην διστάσεις όμως να το κάνεις. Μην πέσεις στην παγίδα να στεναχωρηθείς επειδή δεν σε βοηθάει ή επειδή δεν τα σκέφτηκε μόνος του.
Ο ερχομός του μωρού είναι συγκλονιστικός και για εκείνον, τον μπαμπά, που όχι, δεν μπορεί να θηλάσει αλλά θέλει να είναι παρών στις πιο τρυφερές στιγμές της νέας σας ζωής.
