Καθημερινά ολοένα και αυξάνονται τα “κρούσματα” σεξουαλικής βίας, ιδιαίτερα, στην χώρα μας. Πρόκειται για οποιαδήποτε ανεπιθύμητη λεκτική, μη λεκτική και σωματική συμπεριφορά. Συνήθως ο θύτης αντιμετωπίζει το θύμα ως “θήραμα” στο οποίο μπορεί ελεύθερα να εκτονώσει τις ανάγκες του, ακόμη κι αν αυτό δεν γίνεται με την συγκατάθεση και των δύο, γεγονός που παραπέμπει σε συμπεριφορά ζώου, με την διαφορά ότι αυτά δεν έχουν το τεράστιο προνόμια της σκέψης. Θα μπορούσε κανείς να την θεωρήσει ως μία ταπεινωτική και εξευτελιστική πράξη, στην οποία κυριαρχεί η επίδειξη δυνάμεων και η κατάρριψη της αξιοπρέπειας.
Το φαινόμενο αυτό έχει λάβει υπέρογκες διαστάσεις, γι΄αυτό και θα μπορούσε εύκολα να εκληφθεί ως μία διαφορετικού αλλά σοβαρότερου τύπου πανδημίας, τέτοιου που δεν έχουμε συνηθίσει. Στις μέρες μας είναι δύσκολο έως αδύνατο να βρεθεί ένας χώρος, ιδιωτικός και δημόσιος, που δεν έχει “προσβληθεί” από αυτήν την “ασθένεια”. Ο φόβος πλέον καραδοκεί παντού, με τις γυναίκες να βρίσκονται στο στόχαστρο. Όσο κι αν δεχόμαστε και δεν αψηφούμε ότι τέτοια περιστατικά μπορεί κανείς να τα συναντήσει και στον αντρικό πληθυσμό, είναι ευρέως γνωστό ότι οι γυναίκες δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να “εξολοθρεύσουν” αυτήν την μάστιγα. Πρόσφατα μάλιστα στην χώρα μας είχαμε “κρούσμα” και μέσα σε ταξί, όπου νεαρή κοπέλα είχε την “τύχη” να δεχτεί λεκτική παρενόχληση σεξουαλικού περιεχομένου και όχι σωματική, όπως η ίδια κατάγγειλε, από τον 50χρονο άντρα που την μετέφερε από το μέρος που διασκέδαζε στο σπίτι της.
Τι ασφάλεια, λοιπόν, μπορεί να νιώθει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος που εμπιστεύεται την σωματική του ακεραιότητα σε έναν άγνωστο ο οποίος δεν έχει παρά να κάνει σωστά την δουλειά του; Η νύξη αυτή δεν γίνεται για να θιχτεί κανενός είδος εργασιακός χώρος, παρά μόνο για να γίνει κατανοητό, πόσο έχει εξαπλωθεί ένα τέτοιο φαινόμενο όταν, μέχρι και στην πιο απλή μετακίνηση, ο κίνδυνος βρίσκεται εκεί και μπορεί να σε κυριεύσει.
Τέτοιου είδους ειδήσεις θλίβουν τους περισσότερους ανθρώπους και αυξάνουν ολοένα και συχνότερα την ανησυχία και την αγωνία τους. Κυρίως όμως, πρέπει να γίνει κατανοητή η σπουδαιότητα και η αναγκαιότητα της σεξουαλικής αγωγής, η οποία είναι ισάξιας σημασίας με την γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των ανθρώπων, όσο το δυνατόν, πιο νεαρή ηλικία, από τους φορείς κοινωνικοποίησης. Άλλωστε, πώς μπορούμε να αναφερόμαστε σε ένα καλύτερο μέλλον, εν απουσία βίαιων σεξουαλικών ενεργειών, ενώ παραμένουμε στάσιμοι και δεν αγωνιζόμαστε να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά με τις απαραίτητες αξίες και αντιλήψεις, προτού, βέβαια, βρεθούμε στον γκρεμό;
Πηγή: CSIi.gr
