Αυτή τη περίοδο, όπως πολλές μαμάδες με πάνω από ενός χρονών μωράκια, βιώνω την αλλαγή της πάνας ως μια από τις κουραστικές, γλυκές και διασκεδαστικές βέβαια, ασχολίες της καθημερινότητας μου. Θα πρέπει να επισημάνω ότι από τη πρώτη μέρα που έγινα μαμά η αλλαγή της πάνας ήταν φυσικά μια από τις πιο εύκολες διαδικασίες που δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο δύσκολη θα καταλήξει μετά το πρώτο χρόνο του μωρού. Όσο μεγαλώνει ένα μωρό και αναπτύσσει τις αισθήσεις και τις δυνάμεις του το άλλαγμα της πάνας μπορεί να καταλήξει σε μια απίστευτα κουραστική ασχολία της μαμάς. Για αυτό νέες μανούλες με μικρά νινάκια απολαύστε την αλλαγή της πάνας όσο αστείο και αν σας φαίνεται τώρα που σας το αναφέρω και καθιερώστε την αλλαγή της πάνας μόνο στην αλλαξιέρα.
Με ένα μωρό γεμάτο ενέργεια και έχοντας κατακτήσει τη διαδικασία της αυτόνομης κίνησης και του περπατήματος μια ήρεμη αλλαγή πάνας φαντάζει ίσως αδύνατη. Σε δευτερόλεπτα μόλις αλλάξω την πάνα αρχίζω να προσπαθώ να ακινητοποιήσω το μωρό που σκαρφίζεται κάθε τρόπο για να σηκωθεί πάνω στην αλλαξιέρα ή να περπατήσει στο κρεβάτι και να το σκάσει. Και όλη αυτή η διαδικασία είναι φυσικά πιο εύκολη όταν δεν έχει λερωθεί διαφορετικά λίγο να μην μπορέσεις να το συγκρατήσεις μπορεί μέσα στην επόμενη ώρα να έχεις ένα πλυντήριο γεμάτο ρούχα και σκεπάσματα για πλύσιμο.
Και αφού σου περιέγραψα τις δυσκολίες που βιώνω με την αλλαγή της πάνας καθώς μεγαλώνει και εξελίσσεται το μωρό μου και οι ικανότητές του, κάτι που και εσύ μπορεί να βιώνεις ή να βιώσεις θέλω να σου πω και τα μυστικά που έχω ανακαλύψει για να εξομαλύνω αυτή την δύσκολη διαδικασία της αλλαγής, όσο μπορώ και χωρίς να τα καταφέρνω πάντα.
Αρχικά θεωρώ ότι ένα μεγάλο λάθος που έχω κάνει και εγώ εξαρχής λόγω χώρου αλλά και επιλογής μου είναι ότι δεν έμαθα στο μωρό εξαρχής η αλλαγή της πάνας να γίνεται μόνο στην αλλαξιέρα και όχι όπου μας βολεύει. Έχει παρατηρηθεί ότι μωρά που εντός σπιτιού άλλαζαν πάνα μόνο στην αλλαξιέρα από τη πρώτη μέρα εξελίσσονται σε πιο συνεργάσιμα με το άλλαγμα ακόμα και όταν μεγαλώσουν.
Σήμερα λοιπόν η διαδικασία του αλλάγματος για μας έχει ως εξής: καλώ το μωρό μου να πάμε να αλλάξουμε πάνα καθιερώνοντας του την ανάγκη να αλλάξει πάνα όταν έχει λερωθεί. Στη συνέχεια αφού το ξαπλώσω για άλλαγμα αρχίζω να του μιλώ, να το απασχολώ με διάφορα αντικείμενα και παιχνίδι όπου φροντίζω να έχω πάντα στο χώρο της αλλαγής και στη συνέχεια με γρήγορε κινήσεις να καθαρίζω τη περιοχή της πάνας και να του τοποθετώ νέα. Πολλές φορές προσπαθώ με φιλάκια στη κοιλίτσα και γαργαλητά να το χαλαρώνω για να μην σκέφτεται πώς θα αποδράσει.
Πολλές μανούλες, εμένα όχι τόσο, τις εξυπηρετούν για αυτό τον λόγο οι πάνες βρακάκια που θεωρητικά έχουν πιο εύκολη εφαρμογή.
Γενικά αν είσαι μανούλα που τόσα θα βιώσεις με τη μητρότητα μην σου φανεί περίεργο όταν θα δεις τον εαυτό σου να αλλάζει πάνα με ένα χέρι, να κρατάει και να εφαρμόζει τη κρέμα επίσης με ένα χέρι καθώς με το άλλο κρατάει το μωρό. Όλα τελικά μαθαίνεις να τα κάνεις όταν γίνεσαι μανούλα.
Μήπως και αυτή η δυσκολία του αλλάγματος είναι μια καλή αφορμή να κόψουμε από νωρίς τη πάνα ; Μμμ λέτε ?
Καλή δύναμη Μανούλες!
