Οι εποχές δεν αλλάζουν, άλλαξαν. Η κοινωνία μας δείχνει το αληθινό της πρόσωπο, την σκληρότητα και τη βία της. Και εμείς τι κάνουμε; Εμείς οφείλουμε να αλλάξουμε συνήθειες, χθες.
Αν πριν έναν χρόνο τέτοια μέρα, Παγκόσμια Ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, μιλούσαμε και προσπαθούσαμε να συνειδητοποιήσουμε έναν ασύλληπτο αριθμό γυναικοκτονιών, σήμερα ερχόμαστε αντιμέτωποι με δεκάδες περιστατικά βίας.
Κακοποιήσεις γυναικών. Κακοποιήσεις παιδιών και ηλικιωμένων. Παραβατικές συμπεριφορές. Περιστατικά που μας συγκλονίζουν και μας απογοητεύουν. Μας μαυρίζουν την ψυχή, μας αμαυρώνουν το παρόν και το μέλλον. Μας φοβίζουν.
Για πόσο όμως θα μένουμε παθητικοί δέκτες μιας νέας πραγματικότητας που δεν μας αρέσει και προσβάλλει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας; Ας ακούσουμε τα μηνύματα που μας υπαγορεύει η νέα εποχή και ας υιοθετήσουμε νέα, απαραίτητα εφόδια.
Σε μια εποχή που η βία εμφανίζεται παντού με διάφορες μορφές είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να την αντιμετωπίσουμε, να τη διαχειριστούμε και να την αποκρούσουμε αμυνόμενοι και όχι επιθετικοί.
Μια πρόταση για αυτό τον σκοπό είναι η εκπαίδευση μιας πολεμικής τέχνης. Η γνώση μιας πολεμικής τέχνης σήμερα κρίνεται πλέον αναγκαία. Αν κάποτε θέλαμε να προσθέσουμε στις γνώσεις μας μια ακόμα ξένη γλώσσα, ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα, μια μουσική τέχνη, ένα άθλημα, τώρα είναι η εποχή και της πολεμικής τέχνης. Με την εκμάθηση μιας πολεμικής τέχνης μπορούμε να προστατέψουμε σίγουρα καλύτερα το άτομό μας, το παιδί μας, τον σύντροφό μας και κάθε διπλανό μας, σε μια δύσκολη συνθήκη.
Και δεν σας γράφω τώρα απλώς σκέψεις. Το τελευταίο μήνα έχω ξεκινήσει εγώ, η κόρη μου και ο σύζυγός μου να μαθαίνουμε AIKIDO, μια ιαπωνική πολεμική τέχνη με βαθιά πνευματική φιλοσοφία. Αποφάσισα να ξεκινήσω αυτή την πολεμική τέχνη για να νιώσω πιο ικανή, έτοιμη και δυνατή να αντιμετωπίσω ένα απρόοπτο και επικίνδυνο περιστατικό, να προστατέψω καλύτερα την οικογένειά μου και έναν συμπολίτη μου που μπορεί να δεχτεί απόπειρα βίας ή κακοποίησης.
Η πολεμική τέχνη δεν αποτελεί μια μόδα των ημερών που θα περάσει αλλά μια νέα γνώση που χρειαζόμαστε όλοι. Όλοι οφείλουμε να την εντάξουμε στις συνήθειές μας. Γυναίκες και άντρες. Μικροί και μεγάλοι. Αδύναμοι και δυνατοί.
Είναι δεκάδες οι αρετές που προσφέρει η εκμάθηση μιας τέτοιας τέχνης, όποια και αν επιλέξουμε και μας ταιριάξει, για την πνευματική και σωματική ανάπτυξή μας. Συγκέντρωση, αυτοέλεγχος, ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, της αυτοεκτίμησης, της ψυχραιμίας και της καλλιέργειας, μιας φιλοσοφίας άμυνας και όχι επιθετικής συμπεριφοράς.
Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε οικογενειακώς την πολεμική αυτή τέχνη σε μια εποχή που το επιβάλλει για να υιοθετήσουμε όλοι μας μια νέα οπτική απέναντι στα περιστατικά βίας αλλά και αποδεικνύοντας πως είμαστε όλοι ίσοι και ίδιοι στα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις άμυνες.
Ήθελα να αποκτήσω αυτή τη νέα γνώση τόσο ως γυναίκα, όσο και ως μαμά, ως σύντροφος. Ήθελα να καλλιεργήσω στην κόρη μου μια επιπρόσθετη παιδεία, ένα εφόδιο ζωής και όχι να την φοβίσω για τα περιστατικά βίας, τον διπλανό της ή το άλλο φύλο.
Όλα είναι θέμα παιδείας. Αν μάθουμε να αμυνόμαστε και να μην αποδεχόμαστε την βία, τότε θα συμβάλουμε ουσιαστικά και στην εξάλειψή της.
Αν δεν μεγαλώσεις με βία, δεν θα ασκήσεις βία. Αν δεν συνηθίσεις στη βία, δεν θα την αποδεχτείς.
Αν κάτι θα ήθελα να κρατήσουμε με αφορμή τη σημερινή ημέρα είναι πως όλοι είμαστε άνθρωποι και οφείλουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή, ούτε να τη φοβόμαστε και ούτε να την κακοποιούμε! Οι εποχές άλλαξαν, οι συνήθειες και τα εφόδια αλλάζουν και οφείλουμε να το καταλάβουμε και κοινωνία χωρίς βία μπορεί να υπάρξει αν αποκτήσουμε την παιδεία και την πνευματική καλλιέργεια του να αμύνεσαι και όχι του να επιτίθεσαι. Η διαφορά, πιστέψτε με, είναι μεγάλη ανάμεσα σε αυτές τις έννοιες, και μια πολεμική τέχνη σε βοηθάει να την ξεχωρίσεις!
