Αυτό το καλοκαίρι παρακολουθώ όσο μπορώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι που αν και δεν μου έχουν κάνει καλή εντύπωση εξαρχής στο επίπεδο της διοργάνωσης τους από την Γαλλία με μια τελετή έναρξης από τη μια που ναι δεν θα έχω θυμάμαι για το μοναδικό της θέαμα και ναι αντικειμενικά έχουμε παρακολουθήσει πολύ ωραιότερες αντίστοιχα τελετές στις οποίες συγκαταλέγεται και της Αθήνας φυσικά, και με ένα ολυμπιακό χωριό με συνθήκες διαβίωσης που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες και την θαλπωρή που δικαίως αποζητούν οι αθλητές μετά από τους έντονους αγωνιστικούς ρυθμούς που βιώνουν, προσπαθώ και θέλω κάθε μέρα τουλάχιστον να μαθαίνω για την δραστηριότητα και τα αποτελέσματα των Ελλήνων αθλητών που αγωνίζονται και μας κάνουν τόσο περήφανους με την προσπάθεια, το ήθος και τις διακρίσεις τους.
Μετά την ιστορική κατάκτηση του 3 ολυμπιακού του μεταλλίου, ο ολυμπιονίκης Λευτέρης Πετρούνιας σε 3 συνεχόμενες διοργανώσεις ολυμπιακών αγώνων, με έκανε να νιώσω διπλή χαρά και περηφάνια για το ήθος, τις αρχές και τα πρότυπα που υπέδειξε ανεβαίνοντας για άλλη μια φορά στο βάθρο και εκπροσωπώντας την Ελλάδα και όλους εμάς αλλά και που θα έχω ένα πρότυπο ανθρώπου να υποδείξω στα παιδιά μου.
Εκτός από ένας σπουδαίος αθλητής και εκπρόσωπος της γυμναστικής και σπουδαίες διακρίσεις στο άθλημα των κρίκων, ο Λευτέρης Πετρούνιας στο πρόσωπο του συγκεντρώνει αρχές και πρότυπα εξίσου σημαντικά και σπουδαία ειδικά για την εποχή μας που όλα έχουν μια φθίνουσα πορεία και τείνουν να εξασθενούν και να χάνονται. Ένας σπουδαίος αθλητής, ένας σπουδαίος πατέρας και ένας σπουδαίος σύζυγος ανέβηκε στο βάθρο με την γαλανόλευκη στους ώμους του και αυτό απλά είναι από μόνο του μαγικό και σπουδαίο.
Έναν Λευτέρη τελικά χρειαζόμαστε στην Ελλάδα του 2024 για να μας θυμίσει πως και οι άντρες λυγίζουν και κλαίνε αληθινά χωρίς ντροπή, πως όλα συνδυάζονται χωρίς αναβολή με προσπάθεια, υπομονή και θέληση όπως η πατρότητα ή η μητρότητα με τον αθλητισμό ακόμα και με τους Ολυμπιακούς αγώνες και πως τέλος οι πραγματικοί σύντροφοι, σύζυγοι σε αυτή τη ζωή με πολλή αγάπη, κατανόηση, αλληλοϋποστήριξη, σεβασμό , ειλικρίνεια, υποχωρήσεις και έμπρακτη στήριξη και αναγνώριση των θέλω και των αναγκών του άλλου, μπορούν να είναι ο ένας πραγματικά δίπλα στον άλλο και να τα καταφέρουν όλα μαζί ακόμα και την εκπλήρωση του πιο μεγάλου ονείρου του ενός ή του άλλου, διατηρώντας και τη δική τους οικογένεια. Γιατί είναι ωραίο να επικοινωνείς, να μοιράζεσαι τα πάντα με το άλλο σου μισό ακόμα και ένα μετάλλιο που δεν θα ανέβει μαζί σου στο βάθρο αλλά θα σε καμαρώνει να λάμπεις και να διαπρέπεις μένοντας πάντα δίπλα σου.
Λευτέρη σε ευχαριστούμε που μας τα υπενθύμισες τόσο απλά αλλά δυναμικά όλα αυτά. Και εσένα Βασιλική σε ευχαριστούμε που στέκεσαι δίπλα του καθημερινά, ως μητέρα των παιδιών του και ως σύζυγος σε κάθε αγώνα , σε κάθε τραυματισμό, σε κάθε επιτυχία, αποτυχία, σε κάθε στιγμή και δίνεις την ευκαιρία σε έναν πατέρα, σύζυγο και αθλητή αλλά και σε μια μητέρα και σύζυγο να μας διδάξουν τόσο απλά αλλά τόσα πολλά μέσα από την κατάκτηση ενός ακόμα αθλητικού μεταλλίου.
Η αγκαλιά του Λευτέρη Πετρούνια και της Βασιλικής Μιλλούση είναι μια πολύ σημαντική υπενθύμιση για όλους εμάς που αποφασίζουμε να γίνουμε νωρίς γονείς και σύζυγοι, ακόμα και σε νεότερη ηλικία από το “συνηθισμένο και προβλεπόμενο” από την κοινωνία και να συνδυάσουμε την γονεϊκότητα παράλληλα με την επαγγελματική μας καριέρα χωρίς να παγιδευόμαστε σε κοινωνικές απειλές όπως ” η ζωή σταματάει με τα παιδιά”, ” η καριέρα δεν συνεχίζεται αν κάνεις οικογένεια”, ” ο γάμος και τα παιδιά σκοτώνουν τον έρωτα” και άλλες τέτοιες απόψεις που συχνά μπορούν να διχάσουν όσους θέλουν να συνδυάσουν τα πάντα δημιουργώντας και τη δική τους οικογένεια και φυσικά δεν ισχύουν.
Και είναι ακόμα πιο σπουδαία κάθε κατάκτηση όταν κινητήριος δύναμη και προτεραιότητα όλων είναι η οικογένεια σου, τα παιδιά και η σύντροφός σου.
Με μια οικογένεια στην πλάτη γεμάτη υγεία, κατανόηση, σύνδεση και αρχές όλα φαντάζουν πιο εύκολα και καταλήγουν πιο απολαυστικά!
