Η 1η Δεκεμβρίου θεσπίστηκε το 1988, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως η Παγκόσμια Ημέρα του AIDS, ως μια προσπάθεια πρόληψης και ενημέρωσης των ανθρώπων για την συγκεκριμένη ασθένεια. Γνωρίζεις, όμως, τι είναι το AIDS, πώς ξεκίνησε και γιατί είναι τόσο σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και η πρόληψή του;
Ο ιός HIV (Human Deficiency virus- ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας) εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1981 στις ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι ότι πρωτοπαρουσιάστηκε σαν μια σπάνια μορφή πνευμονίας για την οποία η επιστημονική κοινότητα δεν είχε ιδέα μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Μετά από 2 χρόνια, το 1983, εμφανίστηκε ο όρος HIV που προκαλεί το AIDS (Acquired immune deficiency syndrome- Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας), όρος που καθιερώθηκε το 1986.
Υπολογίζεται ότι σήμερα 38.000.000 άνθρωποι ζουν ως φορείς του AIDS παγκοσμίως και δεκάδες εκατομμύρια έχουν πεθάνει από τότε που πρωτοεμφανίστηκε.
Ο ιός HIV μπορεί να μεταδοθεί με τρεις τρόπους: με τη σεξουαλική επαφή, οποιαδήποτε μορφής, χωρίς προφύλαξη, με τη χρήση μολυσμένων συριγγών για εξαρτησιογόνες ουσίες ή με μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος, καθώς και από μια έγκυο μητέρα στο έμβρυο, είτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είτε κατά τον τοκετό, είτε έπειτα στον θηλασμό.
Παρόλα αυτά, δεν μεταδίδεται με την καθημερινή επαφή, όπως αγκαλιά, χειραψία, φιλί, με την συγκατοίκηση με έναν οροθετικό άνθρωπο- οι άνθρωποι που είναι φορείς του ιού ΗIV-και την κοινή χρήση μαγειρικών σκευών, ποτηριών, πιάτων ή μαχαιροπήρουνων. Επιπλέον, δεν μεταδίδεται με την χρήση της τουαλέτας, με το σάλιο, τα δάκρυα ή τον ιδρώτα καθώς και με το τσίμπημα εντόμων ή κουνουπιών.
Ο ιός HIV περιλαμβάνει 4 στάδια ανάπτυξης, το πρώτο στάδιο κατά το οποίο ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός, το δεύτερο στάδιο στο οποίο παρουσιάζει ήπια συμπτώματα, το τρίτο στάδιο όπου τα συμπτώματα της νόσου είναι αρκετά προχωρημένα και το τέταρτο στάδιο ή αλλιώς AIDS.
Οι άνθρωποι που νοσούν από τον ιό HIV, δεν πεθαίνουν από τον ίδιο τον ιό, αλλά από επιπλοκές του, όπως είναι το AIDS ή αλλιώς Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας. Ουσιαστικά, ο ιός ΗΙV, όταν εισαχθεί στον οργανισμό προσβάλλει τα κύτταρα, που είναι υπεύθυνα για το ανοσοποιητικό μας σύστημα, την άμυνα και την προστασία του οργανισμού έναντι των ιών, των λοιμώξεων, ακόμα και κάποιων μορφών καρκίνου. Όταν ο ιός έχει προχωρήσει στο τέταρτο και τελευταίο στάδιο, που είναι το AIDS, o οργανισμός του ασθενούς είναι τόσο εξαντλημένος που δεν είναι σε θέση να τον προστατέψει από οτιδήποτε και υπάρχει περίπτωση να πεθάνει λόγω μιας λοίμωξης ή μιας μορφής καρκίνου.
Ο ιός του HIV δεν επιφέρει άσχημες συνέπειες μόνο στην υγεία του ασθενούς, αλλά και σε μια ολόκληρη κοινωνία. Όταν πρωτοεμφανίστηκε, επικράτησε ο φόβος, ο τρόμος και η άγνοια και παρόλο που έχουν περάσει 41 χρόνια από τότε, κάποια πράγματα παραμένουν ίδια δυστυχώς. Ομάδες ανθρώπων όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι, οι αμφιφυλόφιλοι, οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από ουσίες,οι φυλακισμένοι, οι άνθρωποι που δουλεύουν στον αγοραίο έρωτα, δέχτηκαν και συνεχίζουν να υπομένουν το στίγμα και την προκατάληψη που περιβάλλει τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Μπορεί τα πρώτα κρούσματα του ιού να είχαν παρατηρηθεί σε ομόφυλα ζευγάρια, ο ιός του HIV, όμως δεν κάνει διακρίσεις και μπορεί να μολύνει κάθε άνθρωπο που δεν είναι προσεκτικός κατά την σεξουαλική του επαφή, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Έχει παρατηρηθεί μείωση του ποσοστού των ομοφυλόφυλων ανθρώπων που νοσούν από τον HIV, και αύξηση του ίδιου ποσοστού σε ετερόφυλα ζευγάρια.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία ή εμβόλιο για τον ιό HIV. Παρόλα αυτά, η κατάλληλη αντιρετροϊκή θεραπεία μπορεί να μειώσει το ιϊκό φορτίο σε σημείο που να είναι μη ανιχνεύσιμο και μη μεταδόσιμο, επιβραδύνοντας κατά πολύ την εξέλιξη της ασθένειας.
Ο μοναδικός τρόπος προστασίας από τον ιό HIV είναι η χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή και η χρήση μη μολυσμένων βελόνων ή συριγγών. Η σωματική ακεραιότητα και η υγεία κάθε ανθρώπου, είτε είναι άντρας είτε είναι γυναίκα, είναι πάνω από οποιαδήποτε άλλη ανάγκη ή «απόλαυση».
Για τον λόγο αυτό, ως μια προσπάθεια έγκαιρης ενημέρωσης και πρόληψης όλων των ανθρώπων, αλλά κυρίως των εφήβων και των νέων (17-22), που τώρα ξεκινούν να είναι σεξουαλικά ενεργοί, η 1η Δεκεμβρίου έχει θεσπιστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα του AIDS.
