Τι περιμένουμε από το φετινό Πάσχα και πόσο διαφορετικό ευελπιστούμε να είναι; Ποιες παιδικές αναμνήσεις μάς έχουν καθορίσει και ποιες θέλουμε να δημιουργήσουμε στα δικά μας παιδιά; Πώς νιώθει μια businessmum αυτές τις ημέρες, και τι εύχεται μέσα από την ψυχή της; Με όλες αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μας, δημιουργήσαμε ένα πασχαλινό editorial και ζητήσαμε την προσωπική οπτική από δυναμικές και αεικίνητες εργαζόμενες μαμάδες που “ακολουθούμε” και θαυμάζουμε καθεμιά ξεχωριστά!
ΑΦΙΕΡΩΜΑ “BUSINESSMUMS’ EASTER STORIES” | Καλομοίρα Θεοχάρη
H Καλομοίρα Θεοχάρη είναι “η δική μας” Καλομοίρα στο businessmum.gr, τα άρθρα της οποίας για το βιβλίο και το θέατρο αγαπάτε τόσο μα τόσο πολύ! Δηλώνει “περήφανη σύντροφος, μαμά, πολίτης του κόσμου και αναγνώστρια“, ζει στη Στεμνίτσα Αρκαδίας με την οικογένειά της, και θα τη βρείτε στο καφενείο του άντρα της, τη «Γερουσία», πιθανότατα με ένα βιβλίο στο χέρι! Με συνοδοιπόρους 4 φίλες της σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της χώρας, έχουν στα σκαριά έναν πανελλαδικό σύλλογο ενδυνάμωσης και αλληλοϋποστήριξης γυναικών και θηλυκοτήτων! Ανυπομονούμε να μάθουμε περισσότερα…
1.Κλείνεις τα μάτια, παίρνεις βαθιά ανάσα και συναντάς την Καλομοίρα, μικρή. Πάσχα… Τι εικόνα βλέπεις;
Είναι Μεγάλη Εβδομάδα! Χωριό δεν έχουμε· οι παππούδες κατάγονταν από Πόντο και Αταλάντη, οι γιαγιάδες από Σμύρνη και Σαντορίνη, αντίστοιχα. Με τις αδελφές μου μένουμε στο σπίτι της γιαγιάς στην Ηλιούπολη, κάθε ημέρα φτιάχνουμε από κάτι (κουλούρια, αβγά, τσουρέκια, λαζαράκια) και το απόγευμα πηγαίνουμε στην αγαπημένη μας εκκλησία για να λειτουργηθούμε… Εκεί μας ξέρουν όλοι. Είμαστε τα εγγόνια της Καλομοίρας και του Γιάννη, τα κορίτσια του Κώστα, οι ανηψιές της Μαρίας. Μπορεί να δυσανασχετούμε λίγο με τις ώρες που περνάμε εκεί μα εγώ, προσωπικά, το απολαμβάνω! Το Μεγάλο Σάββατο έρχεται και ενώ οι μυρωδιές από τη μαγειρίτσα και το κοκορέτσι που ετοιμάζεται μας έχουν τρελάνει παρακολουθούμε για ακόμη μια φορά στον ANT-1 το σίριαλ ‘Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ’. Σαν έρχεται η ώρα αναχωρούμε για την Ανάσταση και –συνήθως- 10 λεπτά μετά φτάνουμε σπίτι για να απολαύσουμε το λουκούλλειο δείπνο που ετοιμάσαμε ‘όλοι μαζί’ –λέμε τώρα! Ανήμερα το Πάσχα το πρόγραμμα έχει επίσκεψη στην έτερη γιαγιά που έχει αυλή και κήπο και μας φιλοξενεί για να ψήσουμε αρνί! Όλοι εκεί· εμείς, οι θείοι και τα ξαδέλφια, οι παππούδες, μπορεί και κανένας φίλος. Γέλια, παιχνίδια με τα σκυλιά και πολύ φαΐ. Πόσο ανέμελοι ήμασταν τότε…
2. Τι περιμένεις από το φετινό Πάσχα; Πόσο διαφορετικό ευελπιστείς να είναι από τα προηγούμενα, και τι θα κουβαλάει μέσα του από τις δύο τελευταίες χρονιές;
Πρακτικά, περιμένω να συναντήσω αγαπημένους και οικείους! Ψυχολογικά, περιμένω να αγκαλιάσω περισσότερο τον εαυτό μου! Οι δύο πολύ απαιτητικές χρονιές που πέρασαν δεν έχουν αφήσει κανέναν αλώβητο… Ας μην αφήσουμε να μας «κλέψουν» άλλο χρόνο! Συμβολικά, λοιπόν, περιμένω όλοι μας να φτιάξουμε την άνοιξη που μας αξίζει!
3. Ανάσταση για μένα είναι…
…να έχεις λυγίσει και να σηκώνεσαι· να χαμογελάς… Ανάσταση για εμένα είναι να συμπονάς, να ταυτίζεσαι· να αγαπάς!
4. Αν αποδεχτούμε ότι η νηστεία είναι η αποχή από τις απολαύσεις, ποια από αυτές μπορείς να στερηθείς χωρίς δεύτερη σκέψη;
Αυτό που προσπαθώ να νηστεύω είναι η λιχουδιά στην οποία δεν μπορώ να αντισταθώ – σοκολάτα, σε κάθε μορφή!
5. Η καλύτερη στιγμή σου από τις διακοπές του Πάσχα είναι όταν…
…αναζητώ το βλέμμα του άντρα μου μέσα στη βουή των ημερών και το βρίσκω να μου χαμογελά κι εκείνο…
6. Το ωραιότερο Πάσχα που έχεις περάσει μέχρι σήμερα ήταν…
Δε θα μπορούσα να χαρακτηρίσω κάποιο Πάσχα ‘ωραιότερο’ από άλλα, τώρα που το σκέφτομαι! Μπορώ να σας πω όμως ποιο ήταν διαφορετικό γιατί παρέκκλινε από τα συνηθισμένα… Ήταν Πάσχα του 1997, όταν μαζί με τη μαμά και τον μπαμπά επισκεφθήκαμε το Παρίσι. Εγώ είχα κλείσει τα 9, η αδελφή μου τα 8 και η μπέμπα μας ήταν μόλις 3 μηνών οπότε έμεινε πίσω στην Αθήνα… Θυμάμαι βροχή – τόση βροχή που γέμιζαν οι μπότες μας νερά- , θυμάμαι τα σκαλιά στον Πύργο του Άιφελ που ανεβοκατεβαίναμε για να προλάβουμε το λεωφορείο, θυμάμαι τα τρία τέταρτα που περιμέναμε στην ουρά για να μπούμε στο τρενάκι του Peter Pan στη Disneyland, θυμάμαι πως τα εστιατόρια ήταν κλειστά το βράδυ που εμείς πεινούσαμε, θυμάμαι να καθόμαστε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και να τρώμε τα κουλουράκια που είχε ετοιμάσει η γιαγιά Καλομοίρα και, ευτυχώς, είχαμε πάρει μαζί μας! Θυμάμαι γέλια, γαλλικά, κούραση, ταξίδι! Θυμάμαι… Αν το ΄ωραιότερο’ ισούται με ‘αξέχαστο’ τότε εκείνο το Πάσχα του ’97 ήταν το ωραιότερο!
7. Παραδόσεις/έθιμα που έχεις διατηρήσει από τη μαμά ή τη γιαγιά σου.
Βάψιμο αυγών, τσουρέκια, κουλουράκια… Έχει σημασία αν τα ετοιμάζω σπίτι μου ή σε κάποιο άλλο; Ιδανικά το Πάσχα είναι συνυφασμένο με μυρωδιές και γεύσεις! Όπου και με όποιον κι αν βρίσκομαι θέλω οι ανάγκες της όσφρησης και της γεύσης να καλύπτονται! Η μητέρα μου δεν ετοίμαζε μα απολάμβανε· η γιαγιά μου δημιουργούσε και αγαπούσε· η άλλη γιαγιά μου μαγείρευε και μας περιποιόταν· η θεία μου δοκιμάζει και χαίρεται· η πεθερά μου κρατά τις παραδόσεις και τις εξελίσσει! Θέλω να πιστεύω πως έχω μέσα μου κάτι απ’ όλες!
8. Τα βιβλία που θα διαβάσεις στις διακοπές του Πάσχα είναι…
Έχω πολλάααα παιδικά βιβλία που χαίρομαι να ανακαλύπτω, μα στο κομοδίνο μου έχουν πάρει θέση τρεις νέοι τίτλοι: ‘Ενήλικη’ Στέργια Κάββαλου με τα διηγήματα «ΚΟΝΕΚΤΙΚΑΤ» από τις Εκδόσεις Βακχικόν, ένα μυθιστόρημα-ύμνος σε μία ευρωπαϊκή πόλη που γνώρισα για 10 ώρες και αγάπησα: «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΡΩΜΗ» Gianfranco Calligarich, Εκδόσεις Ίκαρος, και τέλος το βιβλίο του Γιώργου Αρχιμανδρίτη «Γιάννης Μπεχράκης, Με τα μάτια της ψυχής» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκης. Είμαι σίγουρη, ΞΕΡΩ, πως όλα θα με γεμίσουν εικόνες!
9. Αν αντί για «Καλό Πάσχα», ήθελες να ευχηθείς για κάτι που καίει την ψυχή σου αυτή τη στιγμή, ποια ευχή θα έδινες;
«Αν μ’ αγαπάς, αν νοιάζεσαι
Για μένα να το λες
Δε φτάνει να με σκέφτεσαι
Δε φτάνει να με θες
Νερό που χάνεται οι όμορφες στιγμές
Κι ο χρόνος που δεν πιάνεται δε δίνει δυο ζωές»
[Στίχοι του Γιάννη Καλπούζου για το τραγούδι ‘Αν μ’αγαπάς’ (Ελένη Πέτα, 1998)]
Το άκουγα μικρή και πλέον το έχω κάνει κορνίζα στο σπίτι μου…
Εύχομαι να μην ξεχνά κανείς πόσο πολύτιμες είναι οι στιγμές και οι αγκαλιές! Εύχομαι να μην το ξεχνάω ΕΓΩ! Εύχομαι να λέμε όλοι ‘Σ’αγαπώ’ προτού να είναι αργά! Καλό μας Πάσχα!
*Δείτε ΕΔΩ το 1ο μέρος του Αφιερώματος Businessmum’s Easter Stories με την Ευσταθία Τζόβα!
