Ανάμεσα στις δεκάδες αγωνίες και σκέψεις των μαμάδων όταν το παιδί ξεκινάει Παιδικό, αλλά και αργότερα σε όλα τα χρόνια της σχολικής ζωής, είναι και ο προβληματισμός σχετικά με το ποια θα είναι η δασκάλα του και κατά πόσο θα ταιριάξει μαζί της. Αυτός ο προβληματισμός σαφώς και είναι πιο έντονος ειδικά την πρώτη φορά που το παιδί ξεκινάει Παιδικό Σταθμό και έχοντας μεγάλη ανασφάλεια που θα το αφήσεις για κάποιες ώρες σε ένα περιβάλλον μακριά από το σπίτι, θες να είσαι απόλυτα ήρεμη για τον άνθρωπο που του εμπιστεύεσαι το παιδί τους και καθόλου άδικα ειδικά με όσα ακούμε κατά καιρούς και στην εποχή μας.
Η δασκάλα του Παιδικού, των πρώτων χρόνων που το παιδί καλείται να κοινωνικοποιηθεί και να συμβιώσει μαζί με άλλους συνομήλικους του μακριά από την αγκαλιά της μαμάς, είναι μεγάλη τύχη να ταιριάξει με το παιδί και φυσικά μαζί σου, ως μαμά. Ναι είναι σημαντικό να ταιριάξει και με τους γονείς γιατί η σχέση και η καλή επικοινωνία παιδαγωγού και σπιτιού βοηθούν το παιδί τόσο να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά όσο και να ανταποκριθεί στη νέα καθημερινότητά του. Μια μαμά που νιώθει σίγουρη για τα χέρια που αφήνει το παιδί της να το φροντίσουν, να το εκπαιδεύσουν και να το διασκεδάσουν, μεταφέρει αυτόματα αυτό το συναίσθημα και στο παιδί της χωρίς να το κάνει σκόπιμα. Το παιδί νιώθει και καταλαβαίνει πολλά μόνο από τη γλώσσα του σώματος. Όταν πας ήρεμα και χαμογελαστά να το παραδώσεις στο σχολείο κάθε πρωί στη δασκάλα του χωρίς άγχος και ανασφάλεια το αντιλαμβάνεται και νιώθει και εκείνο το ίδιο με το πέρασμα του χρόνου.
Μάλιστα αν υπάρξει καλή σχέση από την πρώτη στιγμή όλα θα είναι πολύ πιο εύκολα να τα αντιμετωπίσετε και εκτός από το παιδί θα βοηθήσετε και εσάς περισσότερο. Θυμάμαι τις πρώτες μέρες προσαρμογής στον Παιδικό πόσο με είχε κερδίσει η δασκάλα της μικρής που κατάφερα σχετικά πολύ γρήγορα να νιώσω έτοιμη και σίγουρη για την επιλογή μου και να το μεταφέρω στο παιδί ώστε να ξεπεράσουμε εύκολα και όσο γινόταν πιο ανώδυνα την πρώτη περίοδο προσαρμογής μας στο σχολείο και το νέο μας πρόγραμμα. Και έτσι και έγινε τελικά.
Σήμερα ξέρω ότι αφήνω την μικρή σε ένα άνθρωπο που εμπιστεύομαι, επικοινωνώ καθημερινά μαζί του, ενημερώνομαι και συνεργάζομαι μαζί του για το καλό του παιδιού μου. Από τη σχετικά μικρή και πρόσφατη εμπειρία μου σε αυτό το θέμα θα σας πω ότι η σχέση γονέα και δασκάλας είναι μια σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας που συνεχώς χτίζεται και αναπτύσσεται. Χρειάζεται προσπάθεια και θέληση και από τις δυο πλευρές με μοναδικό σκοπό την ομαλή διαχείριση της καθημερινότητας του παιδιού και των όσων προκύπτουν και του προκαλούν ίσως δυσκολίες. Πολλές φορές βέβαια υπάρχουν μαμάδες που ανησυχούν μήπως το παιδί αντικαταστήσει τη θέση της μαμάς με αυτή της δασκάλας, αλλά αυτό θα έλεγα ότι είναι από εκείνες τις μαμαδίστικες, χαζές σκέψεις που προκαλεί η απέραντη αγάπη μας για τα μικρά μας. Αντιθέτως το παιδί που αποκτά μια καθημερινή ρουτίνα και συναναστρέφεται με διάφορα άτομα γνωρίζει το διαφορετικό τους ρόλο και ο δεσμός με τη μαμά γίνεται ακόμα πιο δυνατός. Άλλωστε και η σωστή παιδαγωγός διαχωρίζει τις θέσεις και βοηθάει το παιδί να αντιληφθεί τους διαφορετικούς ρόλους του καθένα.
Σαν μαμά θα σου έλεγα λοιπόν να προσπαθήσεις από τη πρώτη στιγμή να έρθεις κοντά με τη δασκάλα του Παιδικού. Να τις μεταφέρεις πάντα τυχόν προβληματισμούς και δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζετε με το παιδί στο σπίτι Να την θεωρείς ένα κάπως δικό σου άνθρωπο που είναι για αρκετές ώρες δίπλα στο παιδί σου, το παρατηρεί, το φροντίζει, του μαθαίνει νέα πράγματα και με τον καιρό το γνωρίζει καλά.
Η δασκάλα είναι και πρέπει να είναι ένα σύμμαχος της μαμάς και του μπαμπά για την ανάπτυξη του παιδιού και την εξέλιξή του!
