Μήπως βιώνετε αυτή την περίοδο και εσείς με το παιδί σας που ζητάει επίμονα να προσθέσετε στην οικογένειά σας ένα νέο μέλος, ένα κατοικίδιο ζωάκι; Εμείς βρισκόμαστε τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού και βιώνουμε αυτή ακριβώς την εποχή που σε πολλές συζητήσεις μας το παιδί καταλήγει να ρωτάει πότε θα αποκτήσουμε και εμείς ένα σκυλάκι όπως έχουν κάποιοι φίλοι μας και δηλώνει πως θέλει και το ίδιο να έχει τον δικό του τετράποδο φίλο.
Φυσικά και τα παιδιά χρειάζεται να έρχονται σε επαφή με τα ζώα, να τα γνωρίζουν και να μαθαίνουν να τα σέβονται, να τα φροντίζουν και να συνυπάρχουν μαζί τους στο φυσικό περιβάλλον ή στην καθημερινότητα τους. Άλλωστε όπως επισημαίνουν συχνά οι ειδικοί τα οφέλη μιας τέτοιας σχέσης είναι πολλά για την ανάπτυξη, την ψυχική υγεία και την κοινωνικότητα του παιδιού. Η ύπαρξη ζώων μέσα στην καθημερινότητα των παιδιών λειτουργεί ευεργετικά για πολλούς λόγους. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα, ανακαλύπτουν ένα νέο κόσμο, συνυπάρχουν με τις συνήθειες και τις ανάγκες ενός ζώου και αναπτύσσουν έντονα συναισθήματα και διαθέτουν μεγαλύτερο αίσθημα ασφάλειας και ευθύνης. Επίσης ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους, τα αισθήματα κοινωνικής ευθύνης και η ενσυναίσθησή τους.
Πόσο εύκολη όμως είναι η απόφαση να προστεθεί στην καθημερινότητα μιας οικογένειας ένα ζωάκι που αρχικά φαντάζει τόσο ελκυστικό σε ένα παιδί που μπορεί να το βλέπει και σαν παιχνίδι, σαν συντροφιά αλλά έχει και εκείνο ανάγκες και ευθύνες που θα έρθουν να προστεθούν στους απαιτητικούς ρυθμούς της οικογενειακής ζωής;
Στις συζητήσεις που κάνουμε λοιπόν με την κόρη μου συχνά για αυτό το θέμα με αφορμή το “ θέλω να πάρουμε σκυλάκι” και “εμείς γιατί δεν έχουμε ακόμα σκυλάκι όπως οι φίλοι μας ;” προσπαθώ να διακρίνω αν είναι σε θέση να αντιληφθεί πραγματικά την ευθύνη αυτής της συμβίωσης με ένα ζωάκι μέσα στο ίδιο σπίτι και με τις ανάγκες που έχει και χρήζει φροντίδας και αν είμαστε έτοιμοι και εμείς ως οικογένεια να δεχτούμε ένα νέο μέλος. Δεν σας κρύβω πως ιδανικά θα ήθελα και εγώ έναν μικρό, τετράποδο φίλο να περιφέρεται μέσα στο σπίτι, να χαρίζει συντροφιά, ασφάλεια και αγκαλιές σε όλους μας αλλά θεωρώ πως είναι μια μεγάλη ευθύνη και προϋποθέτει μια σειρά συνθηκών που θα επιτρέψουν την ομαλή αυτή συνύπαρξή μας και πριν να είμαστε απολύτως σίγουροι πως τις διαθέτουν, αυτή η επιθυμία μπορεί να περιμένει.
Θέλω να μεγαλώσουμε ένα παιδί που θα σέβεται πραγματικά τα ζώα, θα προσπαθεί να τα αισθανθεί, να τα προστατέψει επειδή το νιώθει και όχι επειδή το κάνουν και οι άλλοι. Τα παιδιά όσο και αν επιμένουν σε πολλά θέματα όταν αντιληφθούν πως τους μιλάμε με επιχειρήματα, δεν τα αποφεύγουμε και τους δίνουμε την ευκαιρία να εκφράσουν και εκείνα τις σκέψεις τους μπορούν να κατανοήσουν απόλυτα μια κατάσταση ακόμα και αν δεν είναι αυτή που επιθυμούν.
Έτσι λοιπόν στην επίμονη ερώτηση που μπορεί να δέχεστε και εσείς συχνά “ Μαμά, πότε θα πάρουμε και εμείς σκυλάκι ;”, εγώ απαντώ “ Όταν θα είμαστε πραγματικά έτοιμοι να το δεχτούμε στο σπίτι μας και να του χαρίσουμε αγάπη και ζεστασιά”. Και μετά από αυτή την απάντηση δείχνει το παιδί να καταλαβαίνει και πλέον να συζητάμε σχετικά με το ποιες είναι ή πως θα δημιουργήσουμε αυτές τις ιδανικές συνθήκες για τη έλευση ενός κατοικιδίου στο σπιτικό μας!
