Το καλοκαίρι όσο και να μας κακοφαίνεται σιγά- σιγά οδεύει προς το τέλος του, όμως δεν υπάρχει λόγος για στεναχώρια καθώς κάθε καλοκαίρι που φεύγει μας γεμίζει με νέες εμπειρίες και αναμνήσεις.
Αυτό το καλοκαίρι νομίζω ότι δεν ήταν ένα συνηθισμένο καλοκαίρι για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, ακόμα και ο καιρός δεν θύμιζε πάντα καλοκαίρι.
Η χώρα μας βίωσε μια από τις μεγαλύτερες εθνικές τραγωδίες μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Αττική, γεγονός που δεν άφησε κανένα ανεπηρέαστο και ασυγκίνητο. Ο βουβός πόνος και ένα οργισμένο γιατί κυριάρχησε από τότε στην καθημερινότητα μας και ίσως αποτέλεσε και τη αφορμή για σκέψη και αναθεώρηση. Κάπως έτσι και οι καλοκαιρινές στιγμές και διακοπές μας απέκτησε άλλο νόημα, ίσως και πιο ουσιαστικό από ποτέ με τη σκέψη πως σε μια στιγμή μπορούν όλα να ανατραπούν.
Καλοκαίρι με υγεία, αγαπημένα πρόσωπα και όμορφες, απλές στιγμές λοιπόν δίχως αύριο, θα μπορούσε να ήταν το μότο του φετινού καλοκαιριού και γιατί όχι και κάθε καλοκαιριού μας.
Κάπως έτσι χαρακτηρίστηκε αυτό το καλοκαίρι και για εμένα. Από τον Ιούνιο μέχρι και σήμερα έχω βιώσει πολλά και διαφορετικά γεγονότα μεγάλης χαράς, ευτυχίας αλλά και απογοήτευσης και στεναχώριας. Ήταν το δεύτερο μου καλοκαίρι ως μαμά, για κάτι που θα σας γράψω αναλυτικά σε άλλο άρθρο μου, και μια περίοδος με μεγάλη ανάγκη αποφόρτισης και ψυχικής αλλά και σωματικής ξεκούρασης μετά από μια πολύ πιεστική χρονιά.
Επέλεξα ήσυχες διακοπές σε ένα αγαπημένο μου προορισμό, στον δικό μου επίγειο παράδεισο που θα μου επιτρέψετε να κρατήσω μυστικό και θα σας αποκαλύψω μόνο ότι πρόκειται για νησί. Σε αυτές τις διακοπές δεν έθεσα κανένα πρόγραμμα και δεν σχεδίασα απολύτως τίποτα. Ακόμα και με φίλους άφησα απλά ανοιχτές προσκλήσεις. Και το αποτέλεσμα; Όλα κύλησαν μόνα τους ήρεμα και τόσο ευχάριστα που ξεπέρασαν πραγματικά κάθε προσδοκία μου.
Γεμίσαμε από όμορφες στιγμές, γέλια, εκπλήξεις, αναμνήσεις και μαγικές εικόνες. Αυτό όμως που με κέρδισε αυτό το καλοκαίρι και θα έχω να θυμάμαι πρώτα από όλα, είναι η σημασία της παρέας που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ σε τέτοιο βαθμό. Το σπίτι, οι ξαπλώστρες στη παραλία, το τραπέζι της βεράντας, η βάρκα γέμισαν από αγαπημένα μας πρόσωπα χωρίς να έχει προσχεδιαστεί τίποτα. Βρεθήκαμε όλοι μαζί για ένα τριήμερο και περάσαμε υπέροχα και τόσο απλά. Και όταν σκέφτομαι το λόγο που περάσαμε καλά καταλήγω στο γεγονός ότι είχαμε όλοι την ανάγκη να περάσουμε χρόνο μαζί, να ξεκουραστούμε, να γελάσουμε, να συζητήσουμε και να αφεθούμε στο καλοκαιρινό ρυθμό.
Το κοινό τελικά που μας ενώνει είναι η αγάπη μεταξύ μας, και η πραγματική, αληθινή και όχι αληθοφανής με μάσκες φιλία, αλλά η αδελφική.
Ήταν ένα από τα πιο όμορφα καλοκαιρία μου και χαίρομαι ακόμα περισσότερο ως μαμά που γεμίζει το παιδί μου με όμορφες καλοκαιρινές αναμνήσεις με πρόσωπα που πραγματικά νοιάζονται για αυτό και το αγαπούν.
Να θυμάστε ότι το καλοκαίρι αλλά και γενικά η ζωή θέλει έναν καλό σύντροφο και μια καλή, αληθινή παρέα χωρίς μάσκες. Και η αληθινή παρέα είναι μια μικρή παρέα με φίλους- αδέλφια. Αυτή η παρέα είναι οικογένεια .
Ευχαριστώ Νονέ, Τίτο, Γιώργο και Παπαγάλε (τα ονόματα είναι συμβολικά) για τις υπέροχες και τόσο χαρούμενες καλοκαιρινές στιγμές που μας χαρίσατε…εσείς ξέρετε…ραντεβού next year without plans με όλη την κομπανία.
