Σε πολλές συζητήσεις με νέες ή μέλλουσες μανούλες συχνά κάνω αναδρομή στο παρελθόν, στο πρώτο χρόνο με το μωρό μου και προσπαθώ να θυμηθώ εκείνες τις ημέρες και τις δυσκολίες ώστε με κριτική πλέον σκέψη να τις μεταφράσω σε μικρές – μαμαδίστικες συμβουλές όποτε μου ζητείτε.
Οι πρώτες μέρες για μια νέα μαμά- πρωτάρα χαρακτηρίζονται τόσο από απόλυτη ευτυχία και αγάπη όσο και από άγχος και προβληματισμούς. Πώς θα είναι οι πρώτες μέρες στο σπίτι με το μωρό ; Τί θα πρέπει να κάνω; Θα τα καταφέρω με το μωρό μόνη στο σπίτι; Πώς θα καταλαβαίνω τι θέλει το μωρό μου; Αν χρειαστώ κάτι ποιον θα ρωτήσω; Αυτές είναι κάποιες από τις απορίες που κυριαρχούν στο μυαλό της νέας μανούλας και όσο μικρά και απλά και αν φαίνονται είναι θέματα που μπορεί να της προκαλέσουν απερίγραπτο άγχος. Και η πικρή αλήθεια είναι και το ξέρουμε ότι η μητρότητα από την πρώτη στιγμή συνοδεύεται από ένα ποσοστό άγχους που καλό όμως θα είναι να μετριάσουμε τόσο για το καλό το δικό μας όσο και των μωρών μας.
Αρχικά, θα πρέπει να υιοθετήσουμε την άποψη από τη πρώτη αγκαλιά με το μωρό μας πως δεν υπάρχουν “χρυσοί κανόνες” στη μητρότητα και πως καμία γυναίκα δεν γεννιέται “τέλεια μαμά” με έμφυτες γνώσεις για την ανατροφή του παιδιού. Όλες μαθαίνουμε στην πορεία και προσπαθούμε να είμαστε καλές μανούλες, αν όχι τέλειες. Η μητρότητα είναι ένα μεγάλο ταξίδι με εκπλήξεις της ζωής και όπως κάθε ταξίδι έτσι και αυτό χρειάζεται να προνοήσουμε με την σωστή οργάνωσή μας. Ας οργανώσουμε λοιπόν τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μας προκαλούν αυτό το άγχος των πρώτων ημερών με το μωρό στο σπίτι.
Η νέα μανούλα νιώθει έντονο άγχος λόγω του άγνωστου αυτού κεφαλαίου που ξεκινάει με το ερχομό του μωρού της. Συνδυαστικά με το άγχος στο άγνωστο που είναι λογικό για κάθε άνθρωπο λειτουργεί και το συναίσθημα του φόβου και της ανασφάλειας για το πώς θα κάνει το οτιδήποτε με το μωρό και αν θα τα καταφέρει. Την παραπάνω ψυχολογική διαδικασία την βιώνει κάθε μανούλα μέσα της όσο ψύχραιμη και αν είναι. Βασικό είναι να το παραδεχτείς στον εαυτό σου και να προσπαθήσεις να το δουλέψεις μόνη ή με τη συμπαράσταση του συντρόφου σου και μέλλοντα μπαμπά και με όποιο άλλο άτομο νιώθεις οικειότητα.
Τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης μοιράσου και εξωτερίκευσε στον γυναικολόγου, τη μαία ακόμα και τον παιδίατρό σου ( που καλό είναι και απόλυτα λυτρωτικό για μετά, να έχεις βρει παιδίατρο πριν γεννήσεις) τις αγωνίες σου για τις πρώτες μέρες αφού επιστρέψεις από το μαιευτήριο στο σπίτι και προετοιμάσου με τη βοήθειά τους για την διαχείριση της νέας καθημερινότητας. Ό,τι μπορεί να θεωρείς χαζό, μικρό, ασήμαντο αλλά σε προβληματίζει μέσα σου, απλά πες το στους ειδικούς και μην αφήσεις να έρθει για παράδειγμα η ώρα που ενώ θα έχεις δει άπειρα σεμινάρια, βιντεάκια για το μπάνιο του νεογέννητου θα σου έχει μείνει η απορία αν κουνηθεί με τη κίνησή σου λίγο ο ομφάλιος λώρος ενώ το κάνεις μπάνιο τι μπορεί να συμβεί ή να πάθει το μωρό, και αν κάνει απότομη κίνηση τι θα πάθει η πληγή της γέννας. Τέτοιες απορίες μπορεί να γεμίσουν άγχος τη νέα μαμά, να την οδηγήσουν σε πανικό ακόμα και να αποφεύγει να κάνει μόνη της μπάνιο το μωρό της από φόβο.
Είναι το πιο σημαντικό για τις πρώτες μέρες μετά την απόλυτη φροντίδα και υποστήριξη του μαιευτηρίου, που θα βρεθεί μόνη στο σπίτι με ένα μωρό να νιώθει σε μεγάλο βαθμό ήρεμη πως έχει αρκετές γνώσεις και πληροφορίες από τους ειδικούς για το πως να διαχειριστεί τις ανάγκες και την φροντίδα του μωρού της. Μια μαμά γεμάτη χρήσιμες, πρακτικές και όχι άπειρες πληροφορίες εξελίσσεται με το πέρασμα των πρώτων ημερών σε μια ψύχραιμη νέα μητέρα, ικανή να συμβιώσει με το μωρό της και να μην διστάσει να ζητήσει βοήθεια ή συμβουλή από το ιατρικό team της για κάτι έκτακτό ή κάτι που μπορεί να την προβληματίζει περισσότερο.
Καμία μαμά δεν είναι υποχρεωμένη να καταλάβει από τη πρώτη στιγμή πως να θηλάσει σωστά το μωρό της, αλλά μπορεί να δώσει χρόνο στον εαυτό της και με την καθοδήγηση του προσωπικού στο μαιευτήριο έστω τις 3 ημέρες παραμονής της να βάλει στόχο να εκπαιδευτεί σωστά και να αρχίσει την προσπάθεια της με σκοπό το καλύτερο του μωρού. Σαφώς και μια μαμά που μπορεί να έκανε τα παραπάνω βήματα από ανασφάλεια και μόνο όταν επιστρέψει σπίτι μπορεί ξαφνικά να βιώσει σύγχυση με την διαδικασία του θηλασμού. Εκεί πρέπει να κυριαρχήσει η ψυχραιμία και ένα τηλέφωνο στη συνεργαζόμενη μαία που έχει ήδη δουλέψει το θέμα μαζί με τη λεχώνα αρκεί για να βρεθεί η λύση.
Από την εμπειρία μου λοιπόν θα σας πω ότι οι πρώτες μέρες θέλουν προεργασία, υπομονή και ψυχραιμία. Κανένα μωρό δεν θέλει αγχωμένη μαμά γιατί αγχώνεται και εκείνο και τότε ξεκινούν τα προβλήματα. Προσπάθησε από αγχωμένη μαμά να καταλήξεις σε οργανωμένη, ενημερωμένη και μάχιμη νέα μαμά τις πρώτες μέρες με το μωρό στο σπίτι. Και για να το πετύχεις αυτό θα σε συμβούλευα όπως με είχε συμβουλέψει η μαία μου πως δεν χρειάζεται να παρακολουθήσεις 9 μήνες ότι σεμινάριο θηλασμού, ανώδυνου τοκετού, φροντίδας του μωρού διοργανώνεται, αλλά να πιστέψεις σε εσένα, και με την υποστήριξη των ιατρών σου να δουλέψεις και να επιλύσεις προβληματισμούς και φόβους. Να δώσεις χρόνο και χώρο τις πρώτες μέρες σε αυτή τη νέα σχέση με το μωρό σου και στο ρόλο σου ως μαμά. Δεν θα σε κατηγορήσει κανείς αν δεν κάνεις μπάνιο το μωρό την πρώτη μέρα στο σπίτι αλλά να αρκεστείς σε ένα τοπικό πλύσιμο μέχρι να νιώσεις ίσως έτοιμη ακόμα και πιο ξεκούραστη για να το κάνεις μπάνιο μόνη ή με βοήθεια. Δεν έχεις να αποδείξεις σε κανένα τίποτα παρά να θυμίζεις στο μωρό σου ότι είσαι δίπλα του και προσπαθείς για το καλύτερο!
Νέες μανούλες πάρτε το χρόνο σας και μετριάστε το άγχος.
Οι μανούλες θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένες, γεμάτες αγάπη και όχι άγχος!
