Φτάνουμε στην αγαπημένη μας παραλία και συναντάμε καλούς φίλους που είχαν να μας δουν καιρό. Βασικά να μας δουν καιρό με μαγιό. «Ω, αδυνάτισες εσύ!» λένε στην κόρη μου και εκείνη απαντά με ένα ντροπαλό «ευχαριστώ». Αυτό τώρα το είπαν για καλό;!
Οι άνθρωποι το είπαν με αγάπη, γιατί, το ξέρω, μας αγαπούν. Κι όμως, θα ήθελα να της είχαν πει κάτι άλλο. Όχι αυτό. Όχι ένα σχόλιο για το σώμα της. Ίσως ένα «Μα, τι ωραίο μαγιό! Και πόσο σού πάει!», δεν ξέρω, ίσως να ήταν καλύτερο.
Πες με μυγιάγγιχτη, πες με ψείρα και ιδιότροπη, αλλά σε κάποια θέματα έχω μια ευαισθησία.
Γιατί ξέρω καλά ότι…
στα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, σχόλια για το σώμα τους δεν πρέπει να κάνουμε.
Είσαι χοντρή, μην τρως άλλο!
Πώς είσαι έτσι; Κόκαλο, χάλια!
Εκφράσεις όπως αυτές μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά στην αυτοπεποίθηση ενός παιδιού, στην παιδική αλλά κυρίως στην προεφηβική και εφηβική ηλικία όταν το σώμα αλλάζει και μαζί του αλλάζουν τα πάντα.
Προσπαθώ πολύ να μην εκφράζομαι άσκεπτα για το σώμα του παιδιού μου αλλά και για την εμφάνιση άλλων– οκ, εκτός ίσως από κάποιες τρελά κραυγαλέες εμφανίσεις- ντυσίματα. Δεν θα πω ποτέ όμως «πόσο χοντρή -ή άσχημη- είναι αυτή». Θα πω χωρίς δεύτερη σκέψη όμως «είναι αγενέστατη» ή «κρίμα, δεν έχει μάθει τρόπους».
Δεν ξέρω εάν μπορώ να κάνω το παιδί μου να βλέπει στον καθρέπτη το πραγματικό της είδωλο. Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι λέγοντάς της πόσο σημαντικό είναι να τρώμε σωστά, ωθώντας την να αθλείται, να κινείται και να έχει ενδιαφέροντα, βάζω μια σωστή βάση για να αγαπά το σώμα και τον εαυτό της.
Τι γίνεται, όμως, όταν το παιδί σου έρχεται και σου λέει «είμαι χοντρή»;
– Βρίσκεις την κατάλληλη ευκαιρία για να της μιλήσεις ουσιαστικά και να της περάσεις βασικά μηνύματα για την υγιή εικόνα του σώματός της.
– Της εξηγείς ότι σημασία έχει το σώμα μας να είναι υγιές και δυνατό. Να το τρέφουμε σωστά και να το ασκούμε. Να το σεβόμαστε και να το αγαπάμε.
Το σώμα μας μάς κουβαλά, πρέπει να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε, όπως φροντίζουμε και το μυαλό και το πνεύμα μας.
– Της λες ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει άλλο σωματότυπο. Η κοπέλα, λοιπόν, που της αρέσει στη διπλανή ξαπλώστρα σίγουρα θα έχει ανασφάλειες με κάποιο μέρος του σώματός της ή θα ζηλεύει κι εκείνη με τη σειρά της τα όμορφα μάτια ή υπέροχα μαλλιά της κόρης σου.
– Της δίνεις το καλό παράδειγμα κάνοντας πράξη όλα όσα λες. Δεν μπορείς, π.χ. να σχολιάζεις αρνητικά στον δρόμο κάποια υπέρβαρη γυναίκα ή να λες ότι κάνεις συνέχεια δίαιτα και να έχεις εμμονή με τις θερμίδες, και μετά να περιμένεις από την κόρη σου να αγαπήσει το σώμα της.
Πρέπει πρώτα ΕΣΥ, μαμά, να αγαπήσεις το σώμα σου και να το φροντίσεις- γιατί, ποιος ξέρει, τι ψυχολογικά θέματα κουβαλάς κι εσύ από την παιδική σου ηλικία. Όπως όλοι μας. Θέλεις να συμβεί το ίδιο και στο δικό σου παιδί; Νομίζω πως και οι δυο μας ξέρουμε την απάντηση.
