Οι γονείς πάντα αγωνιούν και ανησυχούν για τη σχολική επίδοση του παιδιού τους, με αποτέλεσμα να γίνονται πολλές φορές πιεστικοί ως προς τον τρόπο και τη βοήθεια που θέλουν να τους προσφέρουν. Κατά πόσο όμως πρέπει να επεμβαίνουμε στο καθημερινό τους διάβασμα; Πώς θα ξέρουμε ότι το παιδί μας θα ανταπεξέλθει στον όγκο των εργασιών που έχει με θετικό και αποτελεσματικό τρόπο; Τα βοηθάμε τελικά λύνοντάς τους τις ασκήσεις;
Ο ρόλος του γονιού είναι να δώσει στο παιδί του ερεθίσματα για να δράσει περισσότερο µόνο του, να του δείξει όλους τους πιθανούς δρόµους για να τα καταφέρει. Εννοείται ότι πρέπει να βρίσκεται πάντα διακριτικά δίπλα του, ώστε να το αποτρέψει από κακές επιλογές και ανεπανόρθωτα λάθη.
Όταν οι γονείς επενδύουν υπερβολικά στην επίδοση, τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό ότι θα αναπτύξουν τα δικά τους, βιώσιμα και μακροπρόθεσμα κίνητρα γι’ αυτήν. Έχοντας βάλει οι γονείς πολύ υψηλά τον πήχη, δυστυχώς τα παιδιά διακατέχονται από ένα συναίσθημα φόβου και άγχους που εξωθεί τους μαθητές στην αποφυγή της μελέτης, και αυξάνει την ανειλικρίνεια των παιδιών προς τους γονείς τους.
Από την άλλη, ο εκπαιδευτικός είναι αυτός που πρέπει να μάθει στο παιδί τη λογική και τη μέθοδο µε την οποία θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις των μαθημάτων. Ο εκπαιδευτικός είναι αυτός που λύνει τις απορίες των μαθητών και προχωράνε ομαλά στην παρακάτω ύλη, και όχι οι γονείς.
Πολλοί γονείς κάνουν είτε τα μαθήματα των παιδιών τους είτε τα προχωράνε στη παρακάτω ύλη για να δείξουν ότι τα παιδιά τους υπερέχουν και ότι «τα ξέρουν» ή ότι είναι διαβασμένα και επιμελείς μαθητές. Αυτό, αν και γίνεται υποσυνείδητα, είναι λάθος και καταστροφικό για το παιδί, επειδή ο δάσκαλος δεν μπορεί να καταλάβει αμέσως ποιες είναι οι απορίες και οι αδυναμίες του παιδιού, δημιουργώντας στον μαθητή κενά αλλά και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Πώς θα βοηθήσω το παιδί µου να μελετά αποτελεσματικά;
Είναι σηµαντικό οι γονείς να ενθαρρύνουν το παιδί να ρωτά, εκφράζοντας τις απορίες ή αντιρρήσεις του. Πρέπει µε τη στάση τους να πείθουν το παιδί τους ότι είναι πάντα διαθέσιµοι να σταθούν δίπλα του, ως βοηθοί ή σύµβουλοι και όχι ως αυστηροί επιτηρητές ή ρυθμιστές της μελέτης του παιδιού τους.
Να του μάθουν να αγωνίζεται µόνο του, να γίνει αυτόνομο, να αποκτά αυτοπεποίθηση και να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις.
Ο γονιός θα βοηθήσει το παιδί του να ελέγχει καλύτερα τη μελέτη του, και να κάνει το διάβασμά του αποτελεσματικότερο, αν:
• Το ενθαρρύνει να έχει μια σωστή οργάνωση
• Το προτρέπει να έχει μια σταθερή ώρα μελέτης (ρουτίνα)
• Το συμβουλεύει να διατηρεί το γραφείο του καθαρό και τακτοποιημένο
• Το ενθαρρύνει να οργανώνει τη σκέψη του πριν γράψει μία έκθεση ή εργασία
• Το προτρέπει να φτιάχνει οπτικά βοηθήματα (σχεδιαγράμματα)
• Φτιάχνουν μαζί τη λίστα με τα καθημερινά μαθήματα
• Ακολουθεί η καθημερινή επιβράβευση ανεξαρτήτως αποτελέσματος για τη προσπάθεια που έχει καταβάλλει.
Έτσι και μόνο οι γονείς θα μπορούν να είναι συνοδοιπόροι, υποστηρικτικοί και ενθαρρυντικοί με τα μαθήματα των παιδιών τους.
