Με αφορμή την παγκόσμια εβδομάδα θηλασμού μετά από έναν χρόνο που είμαι μαμά σκέφτηκα να μοιραστώ τις αναμνήσεις μου από αυτό το υπέροχο ταξίδι που για μένα είχε διάρκεια 3,5 μηνών αφότου γέννησα το μικρό μου.
Πριν γεννήσω όπως πολλές νέες μέλλουσες μανούλες είχα την αγωνία αν θα καταφέρω να θηλάσω και αν θα το κάνω σωστά. Τελικά θήλασα από τη πρώτη στιγμή από την αίθουσα τοκετού και για 3,5 μήνες χωρίς κανένα πρόβλημα και με τη πλήρη και αποδοτική συνεργασία με το μωρό μου.
Ένα χρόνο μετά που σκέφτομαι εκείνη τη περίοδο της ζωής μου που το μωρό μου τρεφόταν αποκλειστικά από το γάλα μου πραγματικά συνειδητοποιώ ότι έχω αποκομίσει υπέροχες και τόσο μοναδικές εμπειρίες από αυτή τη συνεργασία μεταξύ μας γιατί ο θηλασμός είναι ξεκάθαρα θέμα συνεργασίας μεταξύ μωρού και μητέρας.
Αν μου έλεγε λοιπόν κάποιος να συγκεντρώσω τις αναμνήσεις μου από τη διαδικασία του θηλασμού που παράλληλα μπορεί να λειτουργήσουν ως συμβουλές, χωρίς να είμαι ειδικός αλλά μανούλα που θήλασε, σε όλες τις μέλλουσες και νέες μανούλες, αυτές θα ήταν οι παρακάτω.
1.Ο θηλασμός συμβάλει στην πιο γρήγορη ανάπτυξη γνωριμίας μεταξύ του μωρού και της μητέρα, μια τόσο πρωτόγονης αλλά μαγικής σχέσης ζωής.
2.Η μητέρα καθηλώνεται από την αλληλεξάρτηση που έχει τόσο η ίδια όσο και το μωρό από εκείνη μέσα από τη διαδικασία του θηλασμού.
3.Καμία γυναίκα δεν γεννιέται με τις τέλειες γνώσεις θηλασμού αλλά τα μαθαίνει όλα με υπομονή όταν γίνεται μανούλα.
4.Ο θηλασμός χρειάζεται απόλυτη υπομονή και επιμονή γιατί όσο μαγική διαδικασία είναι τόσο δύσκολη μπορεί να φανεί σε κάποιες περιπτώσεις και για τους δυο πρωταγωνιστές της.
Είναι μια μοναδική εμπειρία που καλό είναι να βιώσει κάθε μωρό και κάθε γυναίκα για όσο χρόνο θελήσουν και αν τους το επιτρέψουν οι καταστάσεις.
όσα δεν θα ξεχάσω ποτέ από την εμπειρία του θηλασμού…
1.Την πρώτη φορά μέσα στην αίθουσα τοκετού που θήλασε το μικρό μου πλασματάκι τυλιγμένο μέσα σε μια πετσέτα, λίγα λεπτά αφού είχε έρθει στο κόσμο και προσπαθούσε να αντιληφθεί τι του συμβαίνει και να παρατηρήσει το καινούριο κόσμο γύρω του.
2.Την καληνύχτα που λέγαμε μέσα από τον τελευταίο θηλασμό της ημέρας που το μωρό αποκοιμιόταν πάνω στο στήθος μου.
3.Ανάμεσα στις τόσες όμορφες στιγμές , όσο δύσκολη και αν ήταν τότε για μένα θα πρέπει να αναφέρω ανάμεσα στις αξέχαστες στιγμές αυτού του ταξιδιού και τη μέρα που για ιατρικούς λόγους, όχι για θέμα βάρους, αποχαιρέτησα μαζί με το μικρό μου τη διαδικασία του θηλασμού.
όσα δεν έκανα και δεν άκουσα…
1.Δεν συμβουλεύτηκα ποτέ σύμβουλο θηλασμού αλλά μόνο τους προσωπικούς γιατρούς και τη μαία μου
2.Δεν άκουσα συμβουλές και οδηγίες από άλλες γυναίκες που θήλασαν ή όχι
3.Δεν παγιδεύτηκα ποτέ στο “πρέπει να θηλάσω”
4.Δεν αγχώθηκα ποτέ με τη διατροφή μου απλά ακολουθούσα κάποιους κανόνες από τη μαία μου.
5.Δεν πίεσα το μωρό μου, γιατί και λόγω ανάπτυξης δεν χρειαζόταν, να θηλάσει κάθε τρεις ώρες.
6.Δεν θήλασα ποτέ μπροστά σε όσους δεν ένιωθα άνετα και ήρεμα
όσα έμαθα και μεταφέρω σε όποια μανούλα θέλει απλά να ακούσει την εμπειρία μου…
1.Από τη πρώτη στιγμή άκουγα και συμβουλευόμουνα αποκλειστικά τους γιατρούς και τη μαία μου
2.Έκανα αυτό που ένιωθα καλύτερο για το μωρό και για μένα χωρίς πάντα να ακολουθώ κανόνες
3.Από τη πρώτη μέρα στο σπίτι, λόγω μεγάλης παραγωγής, άρχισα να αποθηκεύω γάλα στη κατάψυξη κάτι που έδωσε ένα μήνα επιπλέον παράταση στον θηλασμό μας.
4.Ο μεγαλύτερος σύμμαχος και συνοδοιπόρος μου στο ταξίδι του θηλασμού ήταν φυσικά ο σύντροφός μου.
Θήλασα λοιπόν για 3,5 μήνες, αποκλειστικά από τη πρώτη ώρα στην αίθουσα τοκετού. Είμαι περήφανη και χαρούμενη για αυτό. Δεν μετάνιωσα για αυτή την επιλογή μου. Δεν στεναχωριέμαι πια που δεν θήλασα περισσότερο. Σημασία έχει πως θήλασα και το απόλαυσα τόσο εγώ όσο και το μωρό μου. Και αυτό θα πρότεινα να κάνει κάθε νέα μανούλα με τη συμπαράσταση μόνο του συντρόφου της και τις οδηγίες της μαίας, του γυναικολόγου και του παιδιάτρου.
*Καλούς Θηλασμούς*
