Αποφασίζεις να μιλήσεις για λίγο, για πολύ λίγο, στο τηλέφωνο με την αδερφή, τη φίλη, τη συνάδελφο, και δεν έχεις προλάβει ούτε «Καλησπέρα! Τι κάνεις;» να πεις και… Ναι, ναι, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, που τη νόμιζες δική σου αλλά ήταν αυταπάτη, θα συμβούν ΟΛΑ.
Το παιδί θα πεινάσει, και θα θέλει μόνο ένα τοστ- έφαγε πριν από 10’.
Το παιδί λέρωσε την μπλούζα του και κλαίει- καμία άλλη στιγμή δεν το είχε απασχολήσει το θέμα καθαριότητα.
Το παιδί σκέφτηκε κάτι και πρέπει εκείνη την ώρα να στο πει – πού να το θυμάται 10 λεπτά μετά;
Δεν ανοίγει τη τηλεόραση, ο σκύλος δεν κάθεται ήσυχος, τσακώθηκε με το αδερφάκι του, θέλει να πάει τουαλέτα… (συμπλήρωσε ελεύθερα).
Και αυτό συμβαίνει ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που πας να καλέσεις κάποιον στο τηλέφωνο. Μηδεμιάς εξαιρουμένης. Και τελικά, σκέφτεσαι, άστο, μωρέ, το τηλέφωνο, από τη μύτη θα μου βγει, κουβέντα δεν θα σταυρώσω.
Το ίδιο ακριβώς σκηνικό επαναλαμβάνεται όταν πας να ξεκινήσεις μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με ένα φίλο/μια φίλη. Εκεί που είστε στο πάρκο και τα παιδάκια σας παίζουν ανέμελα και ευτυχισμένα, μόλις το ραντάρ τους πιάσει ότι δεν έχεις στραμμένη όλη την προσοχή πάνω τους, αλλά τολμάς να ξεστομίσεις και μια κουβέντα στην άλλη μαμά, έρχονται δίπλα σας και σας διακόπτουν.
Τι κάνουμε, μαμάδες;
- Εξηγούμε στο παιδί πως όταν μιλάς στο τηλέφωνο, είτε για δουλειά είτε όχι, θα πρέπει να κάνει λίγο υπομονή καθώς πολύ σύντομα θα είσαι μαζί του. Εκτός φυσικά κι αν έχει συμβεί κάτι σημαντικό.
- Δίνουμε το καλό παράδειγμα. Δεν πεταγόμαστε όταν μιλάνε οι άλλοι (ακούγεται παιδιάστικο αλλά δεν είναι αυτονόητο ούτε για τους ενήλικες) και αν χρειαστεί για κάποιον λόγο να τους διακόψουμε, ζητάμε ευγενικά συγγνώμη.
- Θέλεις να μιλήσεις λίγο σαν άνθρωπος στο τηλέφωνο. Οκ. Καλό είναι από πριν να έχεις βρει μια δραστηριότητα, ένα παιχνίδι, κάτι που θα κρατήσει το παιδί δημιουργικά απασχολημένο, έστω για λίγο.
Το θέμα είναι ένα: Τα παιδιά ζητάνε την προσοχή μας. Δεν τους αρέσει να την μοιραζόμαστε με άλλους. Σιγά-σιγά, όμως, καταλαβαίνουν ότι η μαμά θέλει και να δουλέψει, να πιει έναν καφέ, να μιλήσει με έναν ενήλικα, να γυμναστεί… Αν το παιδί σου είναι μικρούλι, ίσως αυτό που σου λέω να σου ακούγεται σαν όνειρο θερινής νυκτός. Σου υπόσχομαι ότι δεν είναι. Αλήθεια.
