Και ενώ τα περισσότερα παιδιά ανυπομονούν να επιστρέψουν στα θρανία και να συναντήσουν ξανά τους φίλους τους, να αρχίσουν τα παιχνίδια, τα πειράγματα και να σμίξουν ξανά με την αγαπημένη τους δασκάλα που τόσο τους έλειψε και ήδη της έχουν ετοιμάσει για δώρο ζωγραφιές απ’ το χωριό, υπάρχουν και άλλα παιδιά τα οποία στο άκουσμα της… επανεκκίνησης βάζουν τα κλάματα και με ένα στόμα μια φωνή υψώνουν ανάστημα «Δε θέλω να πάω σχολείο!».
Αν και το δικό σας παιδί ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, αφενός διαβάζετε το σωστό άρθρο, αφετέρου ψυχραιμία: Όσο λογικό είναι για ένα παιδί να θέλει να επιστρέψει στο σχολείο, άλλο τόσο λογικό είναι και να μη θέλει. Ειδικότερα για τα παιδιά μικρότερης ηλικίας (4-6 ετών), η είσοδος στη νέα σχολική χρονιά συνεπάγεται με αποχωρισμό από το έως τώρα γνώριμο περιβάλλον, από τις στιγμές διαρκούς επαφής και παιχνιδιού με εσάς τους γονείς, και… τέλος με την ξεγνοιασιά. Και φυσικά δεν είναι έτσι, διότι δε θα επιτρέψετε εσείς να είναι έτσι.
Πως το διαχειριζόμαστε όμως όλο αυτό; Αν και φαινομενικά μπορεί να μοιάζει βουνό, χρειάζεται να είμαστε ήρεμοι και όχι εξαιτίας του άγχους και του φόβου του παιδιού μας, να του προκαλούμε περαιτέρω άγχος και φόβο εμείς. Εν ολίγοις, όπως η βία φέρνει βία, το στρες, προσθέτει παραπάνω στρες, στο ήδη υπάρχον στρες του παιδιού που μεταφράζεται σε «Δε θέλω να πάω σχολείο».
Το έχουμε πει ουκ ολίγες φορές, ότι η επικοινωνία με το παιδί, είναι το άλφα και το ωμέγα. Μοιραστείτε μαζί του και τη δική σας άρνηση που είχατε τότε σαν παιδί για το νέο σχολικό έτος, δώστε του να καταλάβει ότι δεν είναι μόνο, ή το μόνο. Δημιουργείστε πρόσφορο έδαφος να ανοιχτεί. Ρωτήστε το «Αλήθεια, τι σε κάνει να μη θες να πας σχολείο;», «Τι θα ήθελες να κάνεις εκείνες τις ώρες που θα ήσουν, αν δεν πας;». Επιβεβαιώστε του πως όλα όσα θέλει, μπορεί να τα βιώσει στο σχολείο. Μπορεί να είναι ελεύθερο, δημιουργικό και δραστήριο. Όσο θέλει. Και με τους φίλους του! Ή με νέους φίλους. Κάντε το να αισθανθεί ασφάλεια και σιγά σιγά… η τηλεόραση να κλείνει πιο νωρίς για να μπούμε σε πρόγραμμα, ε;!
Τέλος, η προετοιμασία για τη νέα σχολική χρονιά, δε χρειάζεται να περιλαμβάνει μόνο λέξεις όπως «δασκάλα, συμμαθητές, μαθήματα», αλλά «δημιουργία, έκφραση, δραστηριότητες, επικοινωνία». Επιπλέον, η προετοιμασία αυτή μπορεί να ξεκινήσει με μια βόλτα στα πέριξ του σχολείου, αντί της παιδικής χαράς με το αγαπημένο παγωτό σας ανά χείρας, ή και με θέαση ταινιών σε περιβάλλον σχολείου. Εσείς γνωρίζετε καλά πως «Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζουμε με τίποτα»… Καιρός αυτό, να το ανακαλύψει και το παιδί σας!
Συνεχίστε Ολόψυχα!
Your Coach,
Μάρη Γαργαλιάνου