Κάποια #Wellness νωρίτερα είχαμε μιλήσει για τη σημασία του να ζητάμε βοήθεια και την αξία που έρχεται να προσθέσει ως νοοτροπία και συνάμα πράξη στη Ψυχική μας Ανθεκτικότητα. Σε συνέχεια αυτού, ευθύς αμέσως θα συζητήσουμε για την πολυπόθητη συνεργασία και ακόμα πιο συγκεκριμένα για τη συνεργασία εντός οικογένειας. Σίγουρα, πολλές φορές θα έχει τύχει και σε εσάς να χρειαστεί να ζητήσετε βοήθεια από ένα μέλος της οικογένειάς σας, το σύντροφο, ή το παιδί σας. Ενδεχομένως αυτό από μόνο του για κάποιες μπορεί να μοιάζει «δύσκολο», αρκετές φορές όμως είναι περισσότερο δύσκολο και σκληρό να μην το κάνουμε…
Η οικογένεια είναι ένα σύστημα, το οποίο εντός του εμπεριέχει πολλά υποσυστήματα. Θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε ως ένα σώμα. Κάθε μέλος του έχει κάποιες λειτουργίες και όσο καλύτερα συνεργάζονται όλα τα μέλη, τόσο πιο αρμονικά ζει κι αναπνέει ολόκληρο το «σύστημα». Όπου σύστημα βάλτε οικογένεια! Το γνωρίζετε ήδη εμπειρικά πως όταν ένα μέλος υπολειτουργεί, κουράζεται εύκολα, ή μοιάζει αδρανές για καιρό, τότε μοιραία, το ίδιο αυτό μέλος κάνει ολόκληρο το σύστημα να υπολειτουργεί. Τι σημαίνει αυτό; Κάποια άλλα μέλη «βαραίνουν» και επωμίζονται περισσότερα, πολλά εκ των οποίων δεν μπορούν να αντέξουν. Τι χρειάζεται να συμβεί ακόμα για να μιλήσουμε επιτέλους για την αξία της συνεργασίας;
Συνεργασία θα πει έχουμε κοινούς στόχους, κοινό όραμα, κοινές αξίες. Συνεργασία θα πει δουλεύουμε μαζί, προχωράμε μπροστά μαζί, αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό… μαζί. Συνεργασία θα πει «σε νιώθω, σε νοιάζομαι, σ’ αγαπάω, είμαι εδώ». Συνεργασία θα πει «είμαι εδώ για να σε ακούσω, είμαι εδώ για να σου μιλήσω, είμαι εδώ γιατί σημαίνεις για μένα πολλά και δεν είσαι μόνη, ή μόνος σου». Συνεργασία θα πει ότι καταλαβαίνουμε ότι δε μπορεί ένα άτομο να τρέχει για όλα ταυτόχρονα και σε καμία περίπτωση αυτό δεν το θέλουμε. Συνεργασία θα πει νοιάξιμο. Και μοίρασμα. Σε όλα!
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μιλήσουμε στα παιδιά για την αξία της συνεργασίας. Μέσα από το παράδειγμα με το σώμα και τα μέλη του, μέσα από ζωγραφιές και δημιουργικές δραστηριότητες. Τα παιδιά έχουν μια υπέροχη αντίληψη που δε χρειάζεται να τα «μπουκώσεις» με λόγια πολλά. Καταλαβαίνουν. Το σημαντικότερο όλων εδώ είναι το ζευγάρι να αποπνέει αυτό τον αέρα, τον αέρα της συνεργασίας και βέβαια αυτό να είναι αληθινό. Διαφορετικά, τι πρότυπο δίνει αντίστοιχα στο παιδί; Και κατά πόσο λειτουργικό είναι εν τέλει το αντίθετο; Κι αν είναι τώρα… για πόσο ακόμα;
Μη ξεχνάτε ποτέ: Η συνεργασία είναι πάντα αμφίδρομη και μπορεί να καλλιεργηθεί. Είναι ακριβώς όπως οι ανθρώπινες σχέσεις. Θέλει πότισμα, φροντίδα και αγάπη. Αν αισθάνεστε πολλές φορές μόνη, κουρασμένη, ή σε mode «δεν πάει άλλο!», επικοινωνήστε το. Προσωπική μου άποψη βέβαια είναι ότι δε χρειάζεται να φτάσουμε στο μη περαιτέρω για να αρχίσουμε να μιλάμε και να επικοινωνούμε… ουσιαστικά.
Συνεχίστε Ολόψυχα!
Your Coach,
Μάρη Γαργαλιάνου
