Την τελευταία δεκαετία υπήρξε μια έκρηξη της χρήσης διαδικτυακών μέσων, ορισμένα εκ των οποίων είναι λιγότερο τεχνολογικά προηγμένα από άλλα, όμως υφίστανται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (π.χ. email, πίνακες φόρουμ, ανταλλαγή άμεσων μηνυμάτων και blogging). Καθώς η τεχνολογία έχει βελτιωθεί, έχουν προκύψει πιο εξελιγμένοι τύποι διαδικτυακής επικοινωνίας, όπως τα podcasting, οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης και μερικά μαζικά διαδικτυακά παιχνίδια για πολλούς παίκτες. Μέχρι το 2005, το 91% των παιδιών είχαν τακτική πρόσβαση στο Διαδίκτυο και σε διαδικτυακό υλικό, καθώς ο διαδικτυακός κόσμος έφερε πολλές νέες ευκαιρίες για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις για παιδιά και εφήβους.
Με τόσο υψηλά επίπεδα έκθεσης σε διαδικτυακό περιεχόμενο, είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοηθεί ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει ένα κακό περιεχόμενο στα παιδιά και τους εφήβους. Δύο θέματα υπερτονίζονται στην βιβλιογραφία σχετικά με τους κινδύνους που ελλοχεύουν τα διαδικτυακά μέσα για τα παιδιά:
- Η σεξουαλική παραπλάνηση
- Η έκθεση σε πορνογραφικό περιεχόμενο
Η σεξουαλική παραπλάνηση
Μία από τις βασικές ανησυχίες μεταξύ των γονέων είναι ο κίνδυνος σεξουαλικής παραπλάνηση ανήλικων παιδιών στο διαδίκτυο. Ως διαδικτυακή σεξουαλική παραπλάνηση ορίζεται συνήθως η διαδικτυακή επικοινωνία κατά την οποία ένα άτομο προσπαθεί να πείσει ένα άλλο άτομο να μιλήσει για σεξ ή να συμμετάσχει σε σεξουαλική δραστηριότητα. Εκτιμάται ότι το 13% – 19% των νέων που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο έχουν βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής παραπλάνησης ενώ είναι συνδεδεμένοι. Συνήθως, οι έφηβοι δεν αναγνωρίζουν τις περισσότερες διαδικτυακές σεξουαλικές προκλήσεις ως παρενόχληση αλλά ως φλερτ. Δυστυχώς, πολλές φορές οι σεξουαλικές προσκλήσεις οδηγούν σε συναντήσεις δια ζώσης .
Για την προστασία των εφήβων από σεξουαλικούς παραβάτες στο διαδίκτυο, οι πολιτικές πρέπει να επικεντρώνονται στη διδασκαλία των εφήβων και των παιδιών σχετικά με τα είδη διαδικτυακών αλληλεπιδράσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε σεξουαλική παραπλάνηση.
Η έκθεση σε πορνογραφικό υλικό
Το πορνογραφικό υλικό είναι άφθονο στο διαδίκτυο, με περισσότερους από 100.000 ιστότοπους που περιέχουν κάποια μορφή πορνογραφίας. Η επαφή με την πορνογραφία στο διαδίκτυο μπορεί να αποδοθεί είτε σε εσκεμμένη αναζήτηση τέτοιου υλικού είτε σε τυχαία έκθεση, όπως η πληκτρολόγηση εσφαλμένων διευθύνσεων ιστότοπου ή η λήψη παράνομων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (spam). Η έκθεση σε πορνογραφία μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητα αποτελέσματα, όπως την αποδοχή μύθων βιασμού. Οι μύθοι του βιασμού είναι στάσεις και πεποιθήσεις που δικαιολογούν την ανδρική σεξουαλική επίθεση εναντίον των γυναικών, όπως η πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα λέει “όχι” στο σεξ σημαίνει πραγματικά “ναι”. Μια πρόσφατη μελέτη αναφέρει επίσης ότι οι έφηβοι με πρόσβαση στο διαδίκτυο ασκούν πιο εύκολα σεξουαλική δραστηριότητα σε νεαρή ηλικία από ότι οι έφηβοι χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο. Συνολικά, τα στοιχεία δείχνουν ότι η έκθεση σε διαδικτυακή πορνογραφία μπορεί να επηρεάσει συμπεριφορές σχετικά με τη σεξουαλική δραστηριότητα και μπορεί επίσης να προκαλέσει αρνητικές συναισθηματικές αλλαγές για όσους δεν ήθελαν να δουν τέτοιο υλικό.
Όπως γίνεται κατανοητό, οι απειλές που αφορούν την πνευματική αλλά και την ψυχική-ηθική υπόσταση του ανθρώπου είναι σοβαρές. Η «επιβολή» της γνώσης και της πληροφορίας που επιτυγχάνεται με όλες της σύγχρονες τεχνικές προπαγάνδας εγκυμονεί τον κίνδυνο πνευματικής εξάρτησης και ανελευθερίας. Το άτομο εθίζεται στη νοητική ευκολία και άνεση, στη μείωση της ενεργητικότητας (παθητικότητα) και της βίας. Οι νοητικές λειτουργίες που σχετίζονται με την κριτική, αφαιρετική και συνθετική ικανότητα, αποδυναμώνονται. Η προσωπική πνευματική «παρέμβαση» απουσιάζει. Αντικοινωνικά πρότυπα εξαχρειώνουν ηθικά αλλά και αλλοτριώνουν συνειδησιακά τον χρήστη.
